Tytuł: |
Nam się dziś stała nowina |
Klasyfikacja: |
kolęda |
Autor słów: |
nieznany |
Pieśń tę notuje Kolberg (Lud 1890, Chełmskie I, nr 4). Podejmuje ona jeden z ulubionych apokryficznych wątków, opowiadanie o nadzwyczajnych zdarzeniach towarzyszących ucieczce Świętej Rodziny do Egiptu. Rękopisy XVIII-wieczne przekazują inną, kilkudziesięciozwrotkową Peregrynację do Egiptu, gdzie cała natura na przeróżne sposoby składa hołd Uciekinierom; niestety, w znanych nam źródłach nie została zapisana melodia owej pieśni. Tekst zanotowany przez Kolberga (19 dwuwierszy na przemian odpowiadających sobie formalnie) jest nierównomierny wersyfikacyjnie: najpewniej do pierwszego cztero wiersza tradycyjnego śpiewu (który zbliżony jest bardzo do niektórych XVI-wiecznych przekazów) domontowano popularną legendę, przy wierszach hipermetrycznych rozdrabniając odpowiednio wartości nutowe. Wydaje się, iż sam tekst nie został przez Kolberga prawidłowo spisany: występuje tam bowiem dokładne powtórzenie dwuwiersza „I zdybali chłopka...”, błędne z punktu widzenia rozwoju wątku, dlatego w powtórzonym dwuwierszu zmieniamy rym „orzący-siejący”, na „stojący-koszący”. Podajemy dwuwiersze: 1–4, 6–8, 5 (w miejsce 9, o analogicznej treści), 10–13, 19[1].
