Pani, w ofierze Tobie dzisiaj składam
Wszystko czem jestem, wszystko co posiadam,
Ty wiesz najlepiej, żem nędzny, ubogi,
Żyję wśród smutków, żalu i trwogi.
/Goniąc i tęskniąc za duszy pokojem,
Nadziejem moją i zbawieniem mojem./bis
/Jest ta myśl błoga, jest ta myśl droga,
Że matką moją jest Matka Boga!/bis
I kiedy patrząc na grzechów mych złości
W sercu utulić nie mogę żałości,
I sąd Twój straszny staje przed oczyma.
Jak nad przepaścią piekła ducha trzyma.
/I wszystkie myśli w odmęcie truchleją:
Znękanej duszy ostatnią nadzieją./bis
Jest ta myśl...
Kiedy krzyż ciężki na to ciało padnie
A duszą cięższy krzyż jeszcze owładnie,
I sucho wewnątrz i zewnątrz tak sucho,
A w duszy ciemno, a w sercu tak głucho,
/I usta milczą, w milczeniu katuszy:
Jedyną ulgą dla zbolałej duszy./bis
Jest ta myśl...
Lecz gdy ostatnia wybije godzina,
Co całą, przeszłość jasno przypomina,
A to wspomnienie harde myśli zmiesza
I serce drażni, ale nie pociesza,
/Któż od rozpaczy człowieka zasłoni?
Któż zlitowania skarby mu odsłoni?/bis
Jest ta myśl...[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 237, 238. |
