Pasterze drzymali w dolinie

Zgłoszenie do artykułu: Pasterze drzymali w dolinie

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Pasterze drzymali w dolinie, paszący bydełko, owce i barany,

Alić o północnej godzinie, Anioł jasnością, odziany

W przyjemnym rozgłosie, milszą nowinę nad życie,

Oznajmił, że dziś zrodziło się, Boskie w Betlejemie Dziecię.

Pasterze się ze snu porwali, chcąc iść razem w drogę,

By się nic nie bawić,

A bydełko jakże zostawić, myślą, co tu czynić dalej:

A wtem jasność sroga, każdego uderzy w oczy;

A to co! Krzykną, ach dla Boga! Że tak widno o północy,

A więc wszyscy razem co żywo, pasterze lękliwi do szopy bieżeli.

Aby zobaczyli to dziwo, które głosili Anieli,

Przychodzą. W oborze: Panna, Staruszek i Dziecię,

Takież to, krzykną wielki Boże! Ubogie Twoje powicie!

Lecz ich nie zraziły bydlęta, wół i osioł, liche pieluszeczki w żłobie.

Swoje oddawali prezenta poklękawszy, Boże Tobie!

I my dziś klękamy przed Twym Bożym majestatem,

Kornemi naszemi modłami, wielbimy Cię z całym światem.[1], [2]

Bibliografia

1. 

Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 66.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

Flasza Tomasz, 50 najwięcej używanych kolęd, Kraków, Antoni Piwarski i Spółka, 1930, s. 20.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

Finansowanie

Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.