Srebrną wstęgą Wisła płynie, Wisła płynie,
Przy niej wiankiem na równinie
Stary Kraków nasz,
Stary Kraków nasz.
A olbrzymie trzy mogiły, trzy mogiły,
Gród dokoła obstąpiły,
Niby wieków straż,
Niby wieków straż.
Z dala Tatry, świat zaległy, świat zaległy
I ku Wiśle z góry zbiegły,
Potokami stu,
Potokami stu.
A jak góry z równinami, z równinami,
Tak Górale z Polanami
Zetknęli się tu,
Zetknęli się tu.
Tam to cudnie Wisła bieży, Wisła bieży,
A nad Wisłą Wawel leży,
Na Wawelu gród,
Na Wawelu gród.
Odkąd Wisła z gór tych płynie, z gór tych płynie,
Stary Wawel na świat słynie
I ten chrobry lud
1. |
Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 27. |
2. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. II, nr 53, s. 79, 80. |