Pieśń o żołnierzach z Westerplatte

Zgłoszenie do artykułu: Pieśń o żołnierzach z Westerplatte

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Kiedy się wypełniły dni

i przyszło zginąć latem,

prosto do nieba czwórkami

szli żołnierze z Westerplatte.

A lato było piękne tego roku.

i tak śpiewali: ach, to nic,

że tak bolały rany,

bo jakże słodko jest teraz iść

na te niebiańskie polany.

W Gdańsku staliśmy tak jak mur,

gwiżdżąc na szwabską armatę,

teraz wznosimy się do chmur,

żołnierze z Westerplatte.

A na ziemi było tyle wrzosów na bukiety.

I ci, co mieli dobry słuch i wzrok,

słyszeli pono,

jak dudni w chmurach równy krok

Morskiego batalionu.

Kiedy wiatr zimny będzie dął

i smutek krążył światem,

w środek warszawy spłyniemy w dół,

żołnierze z Westerplatte.[2]