Pieśni nasze promieniste

Zgłoszenie do artykułu: Pieśni nasze promieniste

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Strzałka

Narodowych uczuć brzmienia.

W was natchnienie bije czyste,

Co nam serca opromienia,

Wyście bracia mi rówieśni,

Was ma dusza przygarnęła,

Śniąc odgłosy cudzej(1) pieśni

„Jeszcze Polska nie zginęła!”

Kiedy matka nad kołyską

Śpiewa dziecku piosnek roje,

A dziadunio, siedząc blisko,

Przypomina dawne boje...

Wtedy szczęściem pierś nabrzmiewa,

Myśl błękity by objęła,

Gdy dziecięciu matka śpiewa:

„Jeszcze Polska nie zginęła!”

Kiedy młodzian wzrósłszy w siły,

Za kraj w boju walczyć spieszy,

I rzucając domek miły,

Rozpłakane dziewczę cieszy:

Nie patrz wtedy w jego oczy,

Bo by w twoich łza płynęła,

Gdy śle piosnkę zza przeźroczy:

„Jeszcze Polska nie zginęła!”

Wre bój krwawy na dolinie,

Bój najświętszy o swobodę,

Rycerstwa hufiec ginie,

Krwią rumieniąc rzeki wodę,

Jednak pośród wrzącej bitwy

Pieśń rycerskie wieńczy dzieła,

Pieśń najdroższej nam modlitwy:

„Jeszcze Polska nie zginęła!”

O piosenko promienista,

Narodowych uczuć brzmienie,

W tobie iskra jaśnie czysta,

Świętość, zapał i natchnienie!

Z tobą dusza raje prześni,

Myśl błękity by objęła.

O! Nad wszystkie wielbię pieśni:

„Jeszcze Polska nie zginęła!”^[1]^, ^[2]

(1) w oryginale śpiewa się „cudnej”.

Bibliografia

1.	Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 85–87. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.
2.	Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 123–125. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

Pieśni nasze promieniste

Logowanie

Odzyskiwanie hasła