Tytuł: |
Pieśni śratalne |
Pieśń weselna z Woli Sobieskiej k/Lublina. Słowo śratać ma skomplikowaną etymologię. W językach słowiańskich oscyluje ono wokół znaczenia witać, spotykać, ale lokalnie rozumiane jest jako żegnać. Być może dlatego, że pieśni śratalne śpiewano do błogosławieństwa młodych przez rodziców. W tym momencie obrzędu powitanie i pożegnanie mieszają się ze sobą i przeciwstawność znaczenia tych słów jest w pewnym sensie pozorna. Być może witać, żegnać i błogosławić oznacza tu po prostu jedno – akceptować. Pieśni śratalne należą do najstarszych w polskim folklorze. Refren łado, łado bywa traktowany jako relikt pogańskiego zawołania bożka Łado. Wstęp do piosenki pochodzi ze wsi z Gaju Starego (lubelskie), a oparty na sylabach wstęp jest rozwinięciem sutartiny, archaicznej litewskiej formy wokalnej.
1. |
|
2. |
http://www.mikolaje.lublin.pl |