Naprzód marsz, szwadronie pierwszy(1),
Błyszczący płaszcz ściśnij w pięść!
Idź przez grad kul, przez bój najszczerszy,
Kochanej Polsce wolność nieść!
Idź budzić kraj ten z długich snów,
By o swą wolność walczył znów.
Mknij poprzez bory, miasta, wieś,
Hasło powstańcze z sobą nieś!
Dalej kto zuch! chwytaj za broń!
Dalej kto zuch! na koń! na koń!
Raz dwa – raz dwa.
Naprzód marsz, szwadronie pierwszy...
Czas się oczyścić z dawnych win
I sny w orężny zmienić czyn!
Bo nie dość kochać, marzyć, śnić,
Lecz nienawidzić trza i bić!
Dalej kto zuch! chwytaj za broń!
Dalej kto zuch! na koń! na koń!
Raz dwa – raz dwa.
Naprzód marsz, szwadronie pierwszy...
Pierzchnie przed nami Mochów rój,
Wszak nas Bielina wiedzie w bój!
I dopomoże ojców Bóg
Wroga za Polski wygnać próg.
Dalej kto zuch! chwytaj za broń!
Dalej kto zuch! na koń! na koń!
Raz dwa – raz dwa.
(1) Pierwszy szwadron ułanów Bieliny powstał 25 sierpnia w Kielcach z połączenia oddziałów Beliny („siódemka” powiększona do 52 kawalerzystów) z oddziałem konnym Sokoła III ze Lwowa, dowodzonym przez Marcelego Śniadowskiego. Sformowane zostały cztery plutony (każdy pluton składał się z trzech sekcji), którymi dowodzili: Janusz Głuchowski (I pluton), Tadeusz Rylski (później Mariusz Zaruski – II), Jerzy Sosnowski (III), i Gustaw Dreszer „Orlicz” (IV). Raport dzienny z 26 sierpnia podawał stan szwadronu: 105 oficerów i ułanów.