Podnieś rękę, Boże Dziecię

Zgłoszenie do artykułu: Podnieś rękę, Boże Dziecię

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Podnieś rękę Boże dziecię,

błogosław krainę miłą –

z gwiazdą w dłoniach Anioł leci

i srebrzystym sieje pyłem.

Melodyjnym zawołaniem

opowiada nam nowinę,

że się Polska ciałem stanie,

a pragnienie – wielkim czynem!

Blask przez okna się przelewa

w polskich domów mroczne wnętrza

Anioł dzwonnym głosem śpiewa

triumfalną pieśń zwycięstwa:

„Wam cierpiącym, wam znękani,

już się zbliża odpoczynek,

bo się Polska ciałem stanie,

a pragnienie – wielkim czynem!”

Moc radosna w serca wnika,

pręży członki odrętwiałe –

choinkowych świec płomyki

jak pochodnie rozgorzały.

„Dzięki Tobie, Jezu Panie,

pochwalona bądź Dziecino!”

Więc się Polska ciałem stanie,

a pragnienie – wielkim czynem.

Boże Dziecię, rąk wzniesieniem

niszczycielski ugaś pożar,

by się pokój zazielenił

od gór szczytów, aż do morza!

Nie żałujmy krwi przelanej,

skoro plonem jej – wawrzyny!

Niech się Polska ciałem stanie,

a pragnienie – wielkim czynem![1], [2]