O tym kraju, co przy Wiśle,
Dziś „Europka” cała myśli.
Racja, racja, pełna racja,
Racja, racja, racja.
Moskal w imię Słowiańszczyzny
Spalił, zgrabił nam Ojczyznę.
Racja, racja, pełna racja...
Francuz Polskę chce, nie żarty,
Tak jak ongiś Bonaparte.
Racja, racja, pełna racja...
Anglia Polskę także lubi,
Wszak Irlandię dziś hołubi.
Racja, racja, pełna racja...
I Italia także drze się,
Że za Polskę głos podniesie.
Racja, racja, pełna racja...
Niemcy – „gute kameraden”(1),
Lecz dać Polski nie chce żaden.
Racja, racja, pełna racja...
Austria, czuła też matula,
Chce nam stworzyć wicekróla.
Racja, racja, pełna racja...
Dziś „przyjaciół” mamy sporo,
Co chcą widzieć Polskę chorą.
Racja, racja, pełna racja...
Ale ściśńmy dobrze pięści,
Może jakoś Bóg poszczęści!
Racja, racja, pełna racja...
(1) – gute kameraden (niem. gute Kameraden) – dobrzy przyjaciele.[1], [2]
1. |
Roliński Adam, A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć...: pieśni i piosenki żołnierskie z lat 1914–1918: antologia, wyd. 2, Kraków, Księgarnia Akademicka, 1996, s. 238, 239, 435,. |
2. |
Relutan-Obijak_1916_13_14, s. 19. |
3. |