Stoi dom z czerwonyj cegły, dym z komina leci
a przed domym piaskownica, w niyj sie bawiom dzieci.
Żeby im sie nic niy stało, Gerda na nie gawce.
Zawsze jak sztrykuje cwiter przed siyniom na ławce.
Ref.
Przyjdź na ławka pod familok, wszyscy już tam siedzom,
przyjdom jeszcze i Pytloki, ino łobiod zjedzom.
Przyjdź na ławka pod familok, wszyscy już tam siedzom,
przyjdom jeszcze i Pytloki, ino łobiod zjedzom.
Niydaleko familoka som nasze chlywiki.
Stary Wanot chowie koza, Jorguś mo kruliki.
Przy chlywikach tyż jest ławka kaj se chopy siedzom.
Niy wiysz jak mosz chować kury, łoni Ci powiedzom.
Ref.
Przyjdź na ławka pod familok, wszyscy już tam siedzom,
przyjdom jeszcze i Pytloki, ino łobiod zjedzom.
Przyjdź na ławka pod familok, wszyscy już tam siedzom,
przyjdom jeszcze i Pytloki, ino łobiod zjedzom.
W całym świecie ławki stojom w oazach zielyni
a na Śląsku ławka stoi zawsze wedle siyni.
Siedzom na niyj Bercik z Andzią i stary Malajka,
Teroz jest już na pyndzyji i se kurzy fajka.
Ref.
Przyjdź na ławka pod familok, wszyscy już tam siedzom,
przyjdom jeszcze i Pytloki, ino łobiod zjedzom.
Przyjdź na ławka pod familok, wszyscy już tam siedzom,
przyjdom jeszcze i Pytloki, ino łobiod zjedzom.[1]
1. |
Poloczek, Grzegorz |
2. |