Wariant 1
StrzałkaRadujmy się bracia mili, gdyż dziw nad dziwy!
Swego Syna zesłał na świat Bóg dobrotliwy.
Przyszedł Bóg na świat, by zbawić nas ludzkie plemię
Z mocy grzechu, przez to przyniósł radość na ziemię.
Obietnice się spełniły od Boga dane,
Gdy to Dziecię dla nas biednych z nieba zesłane;
Wszak Zbawiciel dla nas zstąpił na ziemskie niwy
Z tronu Swego niebieskiego, On Bóg prawdziwy.
I Anieli się weselą i tak śpiewają:
„Pan Bóg chwałę, ludzie pokój niechaj tu mają”.
Gwiazda cudna nad stajenką wesoło płonie,
Ale większa miłość ku nam w Jezusa łonie.
O z ufnością i miłością doń się zbliżajmy,
Pokłon Boski, hołd królewski Dzieciątku dajmy,
Prośmy także o to, byśmy na naszej ziemi
Mogli śpiewać Jemu chwałę będąc wolnemi.
On wprowadzi nas do nieba, do tej ojczyzny,
Dokąd wstąpił uwielbiony, i wskaże blizny,
Które poniósł walkę tocząc z wrogiem zbawienia,
Tam będziemy wiecznie śpiewać radości pienia.[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 98, 99. |
2. |
Chojecki Leon, 12 kolęd, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1935, s. 7. |
3. |
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.
