Nie damy, by nasz polski huf

Z Kielc, Karpat, i Stochodu

Pod obce znaki poszedł znów!

Kość z kości On Narodu!

Tutaj Mu polski bronić próg!

Tak nam dopomóż Bóg!

Nie będzie dłużej huf On nasz

Habsburskim kondotierem

Ani przed Kukiem pełnił straż,

Ani przed Beselerem.

Pójdzie, gdy zagrzmi złoty róg!

Tak nam dopomóż Bóg!

Żaden nas gwałt nie zdołał zmóc:

Mantua(1), San Domingo!

Gwałtem porwany wróci Wódz!

Cel wskaże złotą klingą!

Z Nim przejdziem Wartę, San czy Bug!

Tak nam dopomóż Bóg!

Sto lat nas próżno parli stąd

Trój-kaci w trój-zaborze!

Więc i rumuński na nic front(2)!

I ten gwałt nas nie zmoże!

Nic nas nie zwiedzie z polskich dróg!

Tak nam dopomóż Bóg!

Przetrwamy piekło wrażych prób,

Dziś zemsta w krwi nam pała!

Duch nasz – wieczysty ognia słup,

Na nowy cios jak skała!

Krzywd, obelg, krwi zapłacim dług!

Tak nam dopomóż Bóg!

Patentów hucznych race dwie,

To głośne dla ententy!

Cień Magdeburga na tym tle

To nasz listopad piąty!

Lecz nas nie okpi Beseler, Kuk!

Tak nam dopomóż Bóg!

Kulturtregerów(3) maska – w dzień,

W noc zasię gwałt potworny!

W czerwień sztandarów wplecion cień,

Tragiczny cień Szczypiorny!

Odeprzem gwałty pruskich sług!

Tak nam dopomóż Bóg!

Za tysiącletniej męki szlak,

Żeście z niej wyszli czyści,

Że Was nie splamił piętna znak,

O cześć Wam, legioniści!

Cześć k’ Wam od syna przejmie wnuk!

Tak nam dopomóż Bóg!

Na nic „numerów”(4) hańba – głód,

Satrapów przemoc krwawa!

Najtęższy w słońcu pęka lód!

A słońce nasze wstawa!

Na wszystkich frontach zginie wróg!

Tak nam dopomóż Bóg!^{[1], [2]}