Rota Piłsudczyków

Zgłoszenie do artykułu: Rota Piłsudczyków

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nie rzucim Ciebie, Wodzu nasz,

nie damy pogrześć sprawy!

Sztandar, przy którym wiernie trwasz,

oddamy Bogu krwawy!

Nie wyrwie nam go swój, ni wróg –

Tak nam dopomóż Bóg!

Nie spoczniem, póki w proch i pył

nie legnie przemoc wraża!

Zaczerpniem z ducha Twego sił;

z wiarą, co cuda stwarza,

śmiało po złoty siegniem róg –

Tak nam dopomóż Bóg!

Pójdziemy, gdy zapalisz wić,

na kule i na druty!

Choćby w katordze przyszło zgnić,

nie złożym szabli póty,

póki zhańbiony Polski próg –

Tak nam dopomóż Bóg!

Nie straszne dla nas gromy burz,

ani więzienia mury,

bo cóż dla ducha kraty, cóż

wiezienia mrok ponury?

Nie zlękniem się podziemnych dróg –

Tak nam dopomóż Bóg!

Wszak na sumieniach polskich my

ołowiem dzisiaj legli – – –

Podłym zmącili słodkie sny,

jak grom z tatrzańskich regli – – –

Wolność, by tęczy błyśnie łuk –

Tak nam dopomóż Bóg!

O, niedaremny był Twój trud

i niedaremne znoje!

O, cześć Ci, sława, coś nas wiódł

na pierwsze z Moskwą boje!

Przeorze Polskę dziś Twój pług –

Tak nam dopomóż Bóg![1], [2]