Serce generała

Zgłoszenie do artykułu: Serce generała

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Ziemia spadła na ciało,

zapachniała jak senny las,

ale serce zostało

na przedmieściach hiszpańskich miast.

Ale serce szło z wojskiem,

po obszarach Republik Rad,

do wolności przez Polskę,

a do Polski przez cały świat!

Wybuchało jak pocisk,

któż odłamki pozbiera,

kto ułoży z nich serce generała Waltera?

Jak to serce odnaleźć?

Broń szczękała ze wszystkich stron,

ochotnicy w zapale

szli, gdziekolwiek zapłonął front.

Obca ziemia w stu bitwach

rozkwitała radośnie krwią.

Ile razy rozkwitła,

kropla serca spadała w nią.

Gdzie za wolność narodów

polski żołnierz umierał,

tam zostawał strzęp serca

generała Waltera.

Pola walk niezmierzone,

szary wiatr nad polami walk,

ale w miastach już dzwoni

stara praca jak nowa stal.

W rytmie fabryk szukajcie

tętna krwi generalskich żył,

wszak on rósł przy warsztacie,

metalowcem, tokarzem był.

Więc na każdej tokarce,

gdzie nóż w metal się wżera,

bije żywe wciąż serce

generała Waltera.[1]

Wariant 2

Strzałka

Ziemia spadła na ciało,

zapachniała jak senny las.

Ale serce zostało

na przedmieściach hiszpańskich miast.

Ale serce szło z wojskiem

zasłuchane w wołżański wiatr.

Do wolności przez Polskę,

a do Polski przez cały świat.

Wybuchało jak pocisk!

Któż odłamki pozbiera,

/kto ułoży z nich serce

generała Waltera?/bis

Jak to serce odnaleźć?

Broń szczękała ze wszystkich stron,

ochotnicy w zapale

szli, gdziekolwiek zapłonął front.

Obca ziemia w stu bitwach

rozkwitała radośnie krwią,

ile razy rozkwitała,

kropla serca spadała w nią.

Gdzie za wolność narodów

polski żołnierz umierał,

/tam zostawał strzęp serca

generała Waltera./bis

Pola walk niezmierzone,

szary wiatr nad polami walk,

ale w miastach już dzwoni

stara praca jak nowa stal.

W rytmie fabryk szukajcie

tętna krwi generalskich żył,

wszak on rósł przy warsztacie,

metalowcem, tokarzem był.

Więc na każdej tokarce,

gdzie nóż w metal się wżera,

/walcząc bije wciąż serce

generała Waltera./bis[2]