Grzmią huczne dzwony z(e) Kremla szczytów(1),
Car świętej słucha ofiary.
A u wyniosłych cerkwi sufitów
Chwieją się polskie sztandary.
„Sława, sława!” – zagrzmiały chóry –
„W pęta car zakuł czerń łaszą!”
I zaszumiała odpowiedź z góry:
„Za naszą wolność i waszą,
Za naszą wolność i waszą!”
„O, buntownicy! Carskiemu słowu
Przysięgli na zgubę laszą!”
I zaszumiało u góry znowu:
„Za naszą wolność i waszą,
Za naszą wolność i waszą!”
Umilkły śpiewy, zgasły ofiary,
Car słucha, szmery go straszą.
Spojrzał do góry – szumią sztandary:
„Za naszą wolność i waszą,
(1) sufit kremlińskiej cerkwi obwieszony jest sztandarami wszystkich narodów, z którymi Moskwa wojowała. Nad carskim tronem wiszą zdobyte na Polakach w wojnie 1831 r. sztandary z godłem: „Za waszą i naszą wolność”.
1. |
Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 91. |
2. |
Świerzyński Michał, Pieśni narodowe z muzyką: w setną rocznicę trzeciego rozbioru Polski wydane. Z. 2, Słowa, Kraków, Księgarnia K. Wojnara i Spółki, 1900, s. 37. |
3. |
Barański, Franciszek, W górę serca!: drugi zbiór pieśni narodowych i patriotycznych. Cz. 2, Słowa, Lwów, Warszawa, Księgarnia Polska, 1920, s. 29, 30. |
