Trzynastego
nawet w grudniu jest wiosna,
trzynastego
każda droga jest prosta,
trzynastego
nie liczy się strat,
trzynastego
od morza do Tatr,
trzynastego
kapelusze z głów poważnych zrywa wiatr!
Wiem, że gniewasz się na mnie,
bo powodów masz tysiąc,
ale jedno ci powiem,
jedno mogę ci przysiąc.
Trzynastego
od morza do Tatr,
trzynastego
piękniejszy jest świat,
trzynastego
zaśpiewam ci tak!
Trzynastego
wszystko zdarzyć się może,
trzynastego
świat w różowym kolorze,
trzynastego
nie smucą mnie łzy,
trzynastego
piękniejsze mam sny,
a ty właśnie
trzynastego jesteś zły!
Wiem, że gniewasz się na mnie...
Trzynastego
wiosna twoje ma imię,
trzynastego
twoje myśli są przy mnie,
trzynastego
nie widzę twych wad,
trzynastego
piękniejszy jest świat
i dlatego
właśnie dzisiaj śpiewam tak:
Wiem, że gniewasz się na mnie...[1]
1. |
Adrjański Zbigniew, Śpiewnik „Iskier”: pieśni i piosenki na różne okazje, wyd. 2, Warszawa, Wydawnictwo „Iskry”, 1976, s. 283, 284. |
2. |
Halber, Adam |