Wariant 1
StrzałkaW sierpniowy żar, spiekotę i pożogę
Rzucił nas los w ten ciemny, gęsty las
I tylko trupy znaczą naszą drogę.
My, ludzie leśni, mała garstka nas.
Nie mamy my ni nazwisk, ni Ojczyzny,
Ojczyzną naszą stały krwawy bój,
Imiona nasze – krew i nasze blizny,
Nasz kraj ojczysty – to troska i znój.
To śpiewa noc w opałach leśnej głuszy,
To śpiewa dzień, rozgłośnym echem brzmi.
Przyjdź do mnie, daj swe usta, ma dziewczyno,
Za taki dar dla ciebie będę żył.
Nie wiem ja sam, co czeka mnie o świcie,
I nie wiem ja, gdzie jutro będziesz ty,
Lecz jedno wiem, że droższaś mi nad życie,
Ja jedno wiem, że z tobą dobrze mi.[1]
Wariant 2
StrzałkaW sierpniowy skwar, spiekoty i pożogi
Rzucił nas los na krwawy życia znój
I tylko trupy znaczą naszą drogę,
My, ludzie leśni, mała garstka nas.
Nie mamy my ni nazwisk, ni ojczyzny,
Ojczyzną naszą krwawy, krwawy bój,
Imiona nasze – krew i nasze blizny,
Nasz kraj jedyny to zwycięska pieśń.
Choć nie wiem sam, co spotka mnie o świcie,
I nie wiem też, gdzie jutro będziesz ty,
Ja jedno wiem, że droższaś mi nad życie,
Ja jedno wiem, że z tobą dobrze mi.[1]
Wariant 3
StrzałkaW sierpniowy żar, spiekotę i pożogę
Rzucił nas los w ten ciemny, gęsty las
I tylko trupy znaczą naszą drogę.
My, ludzie leśni, mała garstka nas.
Nie mamy my ni nazwisk, ni Ojczyzny,
Ojczyzną naszą stały krwawy bój,
Imiona nasze – krew i nasze blizny,
Nasz kraj ojczysty – to troska i znój.
To śpiewa noc w opałach leśnej głuszy,
To śpiewa dzień, rozgłośnym echem brzmi.
Przyjdź do mnie, daj swe usta, ma dziewczyno,
Za taki dar dla ciebie będę żył.
Nie wiem ja sam, co czeka mnie o świcie,
I nie wiem ja, gdzie jutro będziesz ty,
Lecz jedno wiem, że droższaś mi nad życie,
Ja jedno wiem, że z tobą dobrze mi.
Trąbka mnie wzywa, czas na mnie dziewczyno.
Pamiętaj o tym, żeś ty w sercu mym.
Pamiętaj o tym, że ja cię kochałem
I kochać będę, póki będę żył.[2]
1. |
Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 418, 419, 556, 557. |
2. |
Mosakowski, Wojciech |