Jeden nas łączy los,
I jeden łączy ból,
Jedna tęsknota do tych lasów, do tych pól,
Jedna nas łączy dola,
Lepsza albo zła,
W Polaku – Polak brata dziś na pewno ma.
Niech znikną zwady, kłótnie,
Zwarci bądźmy dziś,
A wtedy jedna wspólna zrodzi się nam myśl.
Trąbka pobudkę gra,
Wiarę każdy niech ma,
Bóg nam pomoc swą da.
Wrócimy tam, dokąd serce dziś tęskni i marzy
Wrócimy tam, wszyscy razem i młodzi i starzy,
Wrócimy tam, aby zerwać Ojczyźnie kajdany,
Wrócimy tam, gdzie nasz dom, gdzie nasz kraj kochany.[1]