Wstań, Polsko moja!
Uderz w czyn.
Idź znów przebojem w bój szalony!
Już płonie lont podziemnych min –
Krwawą godzinę biły dzwony –
Zerwane pęta – Uderz w czyn! –
Wstań Polsko moja!
Strząśnij proch!
Żałosne marzeń ucisz łkania,
Za Tobą zimny smutków loch –
Przed Tobą świty zmartwychwstania,
Z angielskich skrzydeł strząśnij proch!
Wstań, Polsko moja!
W ogniach zórz!
Nowe się szlaki krwawią Tobie!
O, lżej Ci będzie w gromach burz,
Niźli w zawiędłych wspomnień grobie,