Zmarły człowiecze, z tobą się żegnamy,
Przyjmij dar smutny, który ci składamy.
/Trochę na grób twój porzuconej gliny,
Od twych przyjaciół, sąsiadów, rodziny./bis
Powracasz w ziemię, co matką twą była,
Teraz cię strawi, niedawno żywiła!
/Tak droga każda, którą nas świat wodzi,
Na ten ubity gościniec wychodzi./bis
Niedługo, bracie, z tobą się ujrzymy!
Jużeś tam doszedł, my jeszcze idziemy;
/Trzeba ci było odpocząć po biegu,
Ty wstaniesz, boś tu tylko na noclegu./bis
Boże, ten zmarły w domu Twym przebywał,
U stołu Twego jadał, Ciebie wzywał.
/Na Twej Litości polegał bezpieczny:
Daj duszy jego odpoczynek wieczny./bis[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 364. |
2. |
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.