Punkowy zespół Kastracja powstał pod koniec 1991 r. w składzie: Marcin Jackowicz – voc., Andrzej „Jędrek” Głuszek – g. i Wojciech „Rudy” Warmuz – dr. (7,8 %, 4 Wina na Łeb). Pod koniec 1992 Jędrek przeszedł na wokal, na gitarze zaczął grać Tomasz „Mały” Kuprowski, natomiast basistą został Darek Matuła. W 1994 r. Darka zmienił Marcin „Kaszka” Kasza – bg. (Strefa Zagrożenia) i skład się ustabilizował.

Zagrał wiele koncertów. Jego największa aktywność przypadła na lata 1993–1994, kiedy to wystąpił m.in. na festiwalu Jarocin’94 (Mała Scena). W 1996 r. wziął udział w Punkowej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, po czym zawiesił działalność na okres lat 1996–2002. Po reaktywacji wystąpił m.in. na Lasówce i w klubie „Loch Ness”, wspólnie z Bladymi Lokami, Stanem Zagrożenia i Dziećmi Stanu Wojennego.

W jego muzyce słychać inspirację punkiem przełomu lat 80. i 90. W repertuarze posiada m.in. takie utwory, jak: Karceru Gest idoli, Celi nr 3 Kwiaty i Defloracji Nie pomogą. Z własnych kompozycji na uwagę zasługuje zwłaszcza starszy materiał, w tym: Uciekająca wolność – utwór, który przetarł grupie drogę do Jarocina. Początkowo muzyka zespołu zawierała elementy reggae i hardcore’u, obecnie słychać w niej trochę oi-a. Nagrał trzy kasety: Nie będzie powrotu (1993 r.) – traktowana jako demo, a także Kto zastrzelił dezertera (1994 r.) i Mijający czas (1995 r.), które znalazły się w szerszym obiegu^[1].