Pop-folkowa grupa wokalno-instrumentalna utworzona w lipcu 1967 r. w Łodzi z inicjatywy Piotra Janczerskiego. Zadebiutowała 15 grudnia 1967 r. w TV programie Młodzieżowy Klub Piosenki Po Szóstej pod nazwą Grupa Skifflowa Piotra Janczerskiego w składzie: Bogdan Borkowski – g., voc., hca., perc., Jerzy Grunwald – g., voc., Piotr Janczerski – voc., g., lider, Aleksander Kawecki – dr., voc., hca., Jerzy Krzemiński – g., voc., Jerzy Rybiński – bg., voc., Jan Stefanek – pf., org., vno, voc., fl.

Nazwę No To Co uzyskała w plebiscycie telewidzów. Wystąpiła na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1968 i 1970 r. Koncertowała na festiwalu Złota Róża w Montreux (Szwajcaria) w 1968 r., Międzynarodowych Targach Muzycznych MIDEM w Cannes (Francja) w 1969 r. oraz na festiwalu Bratysławska Lira w Bratysławie i Folk & Country Festival w Pradze (Czechosłowacja) w 1970 r. Prezentowała na estradzie widowiska inspirowane folklorem, ale w nowoczesnej aranżacji, m.in. Hej, kolęda deska i Zielona łączka. Opracowała i wykonywała melodie ludowe: Hej bystra woda, Kole mej chałupy, Wiązanka góralska, Wiązanka melodii Mazowsza i Śląska oraz Zielony mosteczek.

Wystąpiła w filmie Milion za Laurę (reż. Hieronim Przybył). Dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia Śpiewała w programach TV No To Co na przedmieściu, Przyśpiewki ludowe i Te opolskie dziouchy – przeboje No To Co. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odc. 71 (reż. Ryszard Wolański). Koncertowała i nagrywała płyty w kraju oraz pod nazwą So What za granicą, m.in. w NRD, ZSRR, Bułgarii, Czechosłowacji, na Węgrzech, Kubie, w W. Brytanii, RFN, Francji, Rumunii, Szwecji i Finlandii oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady. Jest laureatem m.in.:

– nagrody Przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68 za Po ten kwiat czerwony,

– dwie Srebrne Kotwice Sopockiego Lata 68.,

– nagroda „Kuriera Polskiego”

– nagrody Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za popularyzację polskiego folkloru,

– nagrody Ministra Kultury i Sztuki III stopnia – obie w 1969 r.,

– Srebrnego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’70.

Po kilku zmianach personalnych (bez Jerzego Grunwalda, Piotra Janczerskiego i Jerzego Rybińskiego) do 1975 r. działała pod kierownictwem Jerzego Krzemińskiego, a później Bogdana Borkowskiego. Ostatecznie rozwiązała się w 1981 r.

Z grupą współpracowali także: Elżbieta Jagiełło, Edward Jugo, Czesław Mogiliński i Michał Potępa. Reaktywowała się w 1993 r. bez Jerzego Grunwalda. Wystąpiła w kilku miastach w kraju oraz w klubach polonijnych USA i Kanady. W Ośrodku Telewizyjnym Kraków zrealizowała program z dawnym repertuarem. W latach 1996–1997 ponownie koncertowała w ośrodkach polonijnych USA, Kanady i Australii^[1]. Od 2010 r. zespół występuje w składzie: Zbigniew Brzeziński – voc., g., kompozytor, Jerzy Rybiński – bg., voc., kompozytor, autor tekstów, Jan Stefanek – pf., org., vno, voc., fl, sxf., Aleksander Kawecki – dr., voc., hca., g., Michał Makulski – kbrd., voc., acc^{[2], [3]}.