Jeden z czołowych zespołów polskiego rocka lat 60. i 70. Powstał w 1968 r. we Wrocławiu. Pierwszy skład: Jacek Baron – bg., Romuald Piasecki – g., voc., co-lider, Roman Runowicz – g., voc., co-lider, Andrzej Tylec – dr. Zadebiutował w jednej z lokalnych imprez muzycznych. Uczestniczył we wszystkich ważniejszych ogólnopolskich konkursach i przeglądach w Częstochowie, Rybniku i Gliwicach.

Na I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu w 1969 r. Jacka Barona zastąpił Leszek Muth – bg. W tym samym roku dokonał pierwszych nagrań dla Rozgłośni Polskiego Radia we Wrocławiu, które wydane zostały przez Muzę na płytach (EP, SP). Piosenkę Gdyby przebaczać mogli wszyscy zaśpiewał w filmie Trąd (reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki). Jego koncerty miały charakter rockowego widowiska, którego stroną wizualną zajmował się Stanisław Lose, reżyser światła i efektów specjalnych.

W 1971 r. zawiesił działalność. Wznowił ją w 1973 r. pod kierunkiem Romualda Piaseckiego w nowym, często zmieniającym się składzie, m.in. z Wojciechem Błażejewskim – bg., Januszem Góralskim, Zbigniewem Lorentowiczem, Krzysztofem Orłowskim – kbrd., Andrzejem Pluszczem, Zbigniewem Wrzosem – bg., voc., Leszkiem Chalimoniukiem, Ryszardem Huczko, Sarandisem Juwanudisem, Stanisławem Kasprzykiem – dr., Jackiem Krzaklewskim – g., voc., Mirosławem Bielawskim, Lesławem Kotem – voc.

Brał udział w koncertach rockowych i jazzowych, m.in. w Eurorock (1975 r.), Studenckim Festiwalu Jazzowym „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu (1975–1976) i Pop Session w Sopocie (1976 r.). Dokonał także kolejnych nagrań radiowych, które znalazły się na CD Romuald & Roman, wydanym przez Digiton. Zakończył działalność w 1977 r. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rockowej” odcinek 103 (reż. Ryszard Wolański). W 2001 r. przypomniał się wrocławskiej publiczności, prezentując stary repertuar. Wystąpił w składzie: Jacek Baron – voc., g., Kazimierz Cwynar – bg., Mirosław Krawczyk – dr., Krzysztof Orłowski – kbrd., Romuald Piasecki – voc., g^[1].