Bianusz, Andrzej

Zgłoszenie do artykułu: Bianusz, Andrzej

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Bianusz, Andrzej

Właściwie:

Bibik, Janusz

Data urodzenia:

9 maja 1932

Miejsce urodzenia:

Słonim

Data śmierci:

21 listopada 2018

Informacje

Scenarzysta, satyryk, poeta i prozaik, autor tekstów piosenek. Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. W 1953 r., jeszcze w czasie studiów, debiutował jako satyryk w tygodniku „Szpilki”. Później pisał m.in. dla „Nowej Kultury”, „Świata”, „Życia Literackiego” oraz w latach 1989–1990, podczas pobytu na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej, do nowojorskiego „Nowego Dziennika”. Współpracował z kabaretami: Stodoła, Wagabunda, Dudek, Szpak, Owca. W latach 1956–1959 pracował w wyuczonym zawodzie w laboratorium wysokich napięć, a od 1960 do 1966 r. w Redakcji Programów Rozrywkowych TVP. W 1971 r. wydał książkę pt. Opowiadania o miłości.

Jest autorem scenariuszy filmów muzycznych, m.in. Jak powstali Skaldowie (reż. S. Kokesz); filmów fabularnych Gra (reż. Jerzy Kawalerowicz) i Niebieskie jak Morze Czarne (reż. Jerzy Ziarnik); etiudy musicalowej O zachowaniu się przy stole (muz. Włodzimierz Korcz, Czesław Majewski); groteski Miłość na budowie zleconej; musicalu dla dzieci Tytus, Romek i Atomek według komiksu Henryka Chmielewskiego (współautor A. Amarylis, muz. Romuald Żyliński, Z. Maj); około pięciuset tekstów piosenek kabaretowych i estradowych, m.in. dla Andrzeja Dąbrowskiego, Anny Jantar, Marii Koterbskiej, Haliny Kunickiej, Jerzego Połomskiego, Sławy Przybylskiej, Hanny Rek, Maryli Rodowicz, Reny Rolskiej, Ady Rusowicz, Ireny Santor, Ludwika Sempolińskiego, Skaldów, Zdzisławy Sośnickiej, Karin Stanek. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 5 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego).

Jest laureatem:

– I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’65 za utwór Powracająca melodyjka,

– wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’69 za kompozycję Mówiły mu,

– I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’72 za Do zakochania jeden krok,

– III nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’73 za Bo z dziewczynami,

– nagrody Wojewody miasta Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’74 za Niewczesna miłość[1].

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=114047
Internetowa baza filmu polskiego [odczyt: 29.04.2020].