Korcz, Włodzimierz

Zgłoszenie do artykułu: Korcz, Włodzimierz

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Korcz, Włodzimierz

Data urodzenia:

13 listopada 1943

Miejsce urodzenia:

Łódź

Informacje

Pianista, kompozytor i aranżer. Absolwent Wydziału Instrumentalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi w klasie fortepianu Zbigniewa Szymonowicza. W czasie studiów współpracował z Redakcją Muzyczną Rozgłośni Polskiego Radia w Łodzi i Orkiestrą Rozrywkową pod kierownictwem Henryka Debicha. Jako kompozytor zadebiutował w 1965 r. muzyką do wierszy znanych poetów. W latach 1966–1970 piosenki te – w interpretacji Zofii Kamińskiej – wielokrotnie zwyciężały w łódzkich Giełdach Piosenki.

W 1973 r. przeniósł się do Warszawy. W latach 1974–1977 był kierownikiem muzycznym Teatru na Targówku. Komponował i aranżował dla kabaretu Pod Egidą, radiowego Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego i dziecięcego zespołu Gawęda. Współpracuje z radiem, telewizją i estradą jako kompozytor, aranżer, pianista i prezenter. Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 45 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego).

Jest laureatem:

– nagrody Ogólnopolskiego Konkursu Polskiego Radia na piosenkę roku 1970 za Ulicę zakochanych,

– wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’72 za Nie obiecuj, nie przyrzekaj,

– nagrody na Biennale Sztuki dla Dzieci w Poznaniu w 1973 r. za muzykę do sztuki pt. Papierowy ptak,

– nagrody Towarzystwa Przyjaciół Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’74 za Gdzie ci mężczyźni,

– nagrody Prezydenta miasta Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’75 za Nie umiałam żyć jak inne,

– II nagrody w koncercie Premiery na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’80 za Jeszcze się tam żagiel bieli,

– Złotej Karolinki za przebój sezonu oraz nagrody publiczności za Żeby Polska była Polską na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’81,

– wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’85 za Dla nowej miłości,

– Złotej Liry na festiwalu w Bratysławie w 1985 r. za Jaka róża taki cierń,

– II nagrody na festiwalu w Bratysławie w 1986 r. za Serce nie jest wyspą samotną,

– I nagrody w koncercie Premiery na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’86 za Odkryjemy miłość nieznaną,

– II nagrody w koncercie Premiery na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’87 za Marsz samotnych kobiet,

– nagrody Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu za wybitną twórczość kompozytorską i jej prezentację na festiwalach opolskich oraz nagrody Związku Autorów Polskich i Kompozytorów ZAKR w postaci Kryształowego Kamertonu na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’88,

– nagrody Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za cykl programów Włodzimierz Korcz zaprasza w 1988 r.,

– Złotej Szpilki dla zespołu twórców Polskiego Zoo w 1991 r.

Jest kompozytorem:

– musicalu Machina wierności (libr. Janusz Panasewicz), Dyzma (teksty piosenek Wojciech Młynarski);

– wodewilu Podróż po Warszawie (libr. Ryszard Marek Groński);

– oratorium wigilijnego A kto się odda w radość (libr. Ernest Bryll);

– rewii dziecięcych Gawęda i czterdziestu rozbójników oraz Gawęda w krainie czarów (libr. Wanda Chotomska);

– etiudy musicalowej O zachowaniu się przy stole (współaut. Czesław Majewski, sł. Andrzej Bianusz);

– muzyki do filmów fabularnych Nocleg (reż. Feliks Falk), Papierowy ptak (reż. Sławomir Idziak), Lata dwudzieste... Lata trzydzieste (reż. Janusz Rzeszewski), Mniejszy szuka dużego (współaut. Jerzy Matuszkiewicz, reż. Konrad Nałęcki), Zamknąć za sobą drzwi (reż. Krzysztof Szmagier), do serialu telewizyjnego 07 zgłoś się (reż. Krzysztof Szmagier, Kazimierz Tarnas) i do filmów krótkometrażowych AdagioŻółw;

– piosenek do filmu Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy (reż. Janusz Rzeszewski, Mieczysław Jahoda);

– muzyki do spektakli teatrów rewiowych i dramatycznych, m.in. do Pinokia, Wiśniowego sadu, IndykaZłego zachowania (współaut.);

– muzyki i piosenek do licznych programów telewizyjnych, m.in. Pani X przeprasza (współaut. Jerzy Wasowski), Winda, Tylko dla dorosłych, Jubileusz, Polskie Zoo, W sercach otucha – kolędyHaftowane gałgany;

– piosenek m.in. dla Michała Bajora, Danuty Błażejczyk, Edyty Geppert, Ireny Jarockiej, Zofii Kamińskiej, Haliny Kunickiej, Alicji Majewskiej, Sławy Przybylskiej, Danuty Rinn, Ireny Santor, Katarzyny Skrzyneckiej, Jadwigi Strzeleckiej oraz Doroty Osińskiej, dla której przygotował większość repertuaru płytowego na CD Dorota Osińska: Idę wydanym przez Polskie Radio SA w 2004 r[1].

Bibliografia