Demarczyk, Ewa

Zgłoszenie do artykułu: Demarczyk, Ewa

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Demarczyk, Ewa

Data urodzenia:

16 stycznia 1941

Miejsce urodzenia:

Kraków

Data śmierci:

14 sierpnia 2020

Miejsce śmierci:

Kraków

Informacje

Piosenkarka i aktorka. Ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w Krakowie. Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Zadebiutowała w 1961 r. w kabarecie studenckim Cyrulik. W latach 1962–1972 była członkinią kabaretu literacko-muzycznego Piwnica Pod Baranami. Współpracowała z Zygmuntem Koniecznym (1962–1966) i Andrzejem Zaryckim (1966–1985), którzy są kompozytorami jej repertuaru do tekstów poetów polskich, m.in. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Bolesława Leśmiana, Juliana Tuwima, i zagranicznych, m.in. Mariny Cwietajewej, Osipa Mandelsztama. Od 1986 r. prowadziła Teatr Muzyki i Poezji pod nazwą Teatr Ewy Demarczyk.

Jest laureatką:

  • II nagrody na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1962 r. (Karuzela z madonnami),
  • I nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63,
  • francuskiego wyróżnienia L’Ordre International des Arts et de l’Education Artistique w 1977 r.,
  • nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’79 za osiągnięcia artystyczne i trwanie przy najważniejszych wartościach sztuki estradowej,
  • Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’90,
  • nagrody specjalnej TVP w 1993 r.,
  • Złotego Fryderyka za całokształt osiągnięć artystycznych w 2010 r.,
  • Nagrody Specjalnej Programu 1 Telewizji Polskiej dla wybitnej postaci polskiej kultury w 2011 r.,
  • Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości w 2012 r.

Wyróżniona Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz w 2017 r. odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Nagradzano także piosenki w jej wykonaniu:

Czarne anioły otrzymały nagrodę specjalną za oryginalność utworu na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63,

Grande valse brillante II nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’64.

Reprezentowała polską piosenkę na festiwalach w Varadero (Kuba) w 1967 r., na MIDEM w Cannes (Francja) w 1968 r., w Rio de Janeiro (Brazylia), Warnie (Bułgaria) w 1969 r., Braszowie (Rumunia) w 1970 r., Helsinkach (Finlandia) w 1977 r. Brała udział w festiwalach teatralnych i muzycznych w Arezzo (Włochy) w 1967 r., Wiedniu (Austria) w 1968 r., Nancy (Francja) w 1969 i 1980 r., Wiesbaden (RFN) w 1974 r. Wystąpiła kilkakrotnie z recitalami w paryskiej Olympii i Salle Pleyel oraz Carnegie Hall w Nowym Jorku. Koncertowała w kraju i za granicą, m.in. w Szwecji, Szwajcarii, Francji, Hiszpanii, Izraelu, Włoszech, Jugosławii, Czechosłowacji, Danii, Belgii, Holandii, ZSRR, na Kubie, w Meksyku, Australii, Japonii, USA i Kanadzie. W 1965 r. śpiewała w Genewie na koncercie z okazji 20-lecia Organizacji Narodów Zjednoczonych. W dorobku artystycznym miała nagrania telewizyjne i fonograficzne, w tym dla Polskiego Radia i rozgłośni zagranicznych.

Jest bohaterką hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 13 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Po 2000 r. piosenkarka wycofała się z życia publicznego. W 2015 r. ukazała się książka Czarny anioł pióra Angeliki Kuźniak i Eweliny Karpacz–Oboładze[1], [2].

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

https://www.tvp.info/49423511/nie-zyje-wybitna-artystka-ewa-demarczyk
Portal informacyjny TVP Info [odczyt: 19.08.2020].