Zespół Little Egoists powstał na początku 1986 r. z inicjatywy Marka Stryszowskiego, wokalisty jazzowego, saksofonisty i kompozytora. Zespół występuje w duecie: Marek Stryszowski – voc., sxf., lider i Sebastian Bernatowicz – kbrd. oraz jako trio z Janem Pilchem – perc. Grupa zagrała kilkaset koncertów oraz wystąpiła na większości ważniejszych festiwali w kraju i za granicą, by wymienić: krakowskie – Zaduszki Jazzowe, Jazz Juniors i Letni Festiwal Jazzowy w Piwnicy pod Baranami, a także: Festiwal Standardów Jazzowych w Siedlcach, Komeda Jazz Festival w Słupsku, Jazz Jamboree w Warszawie, „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu, Harlem Jazz Festival w Zielonej Górze, Polish Festival w Chicago czy Jazz Rock Festival w Schaffhausen (Niemcy). Odbyła kilka tras koncertowych, odwiedzając największe polskie miasta, a także większość państw Europy, Indie i Stany Zjednoczone. W marcu i kwietniu 2004 r. zagrała kilka koncertów w Londynie, m.in. w legendarnych klubach: „Brixton Telegraph” i „Ronnie Scotts Jazz Club”. Polski Komitet Olimpijski zaprosił zespół na występy w ramach imprez towarzyszących XXVI Igrzyskom Olimpijskim w Atlancie w 1996 r.

Grupa grała z największymi gwiazdami polskiego i światowego jazzu, jak: Ernie Adams, Marek Bałata, James Cammack, Bill Dickens, Urszula Dudziak, Tim Hopkins, Robert Lee Irving III, Carlos Johnson, Zbigniew Namysłowski, Jarosław Śmietana, Susan Weinert i Joe Zawinul. Przez zespół przewinęło się wielu uznanych muzyków, wśród których można wymienić: Grażynę Auguścik – voc., Grzegorza Górkiewicza – synt., Jacka Królika – g., Artura Malika – dr., Pawła Mąciwodę-Jastrzębskiego – bg., Grzegorza Piętaka – bg., Pawła Ścierańskiego – g. i Macieja Śliwińskiego – g.

Zespół nagrał cztery płyty: Radio Wieliczka, Two Fingers, 10 Years i De profundis. W jego repertuarze znajduje się też suita muzyczna pt. Magnum Sal, której premiera odbyła się na festiwalu „World Art Underground” w Wieliczce w 1999 r. W marcu 2004 r. zespół odbył niemal miesięczną trasę koncertową z projektem „Droga Krzyżowa – muzyczne obrazy i impresje” z gościnnym udziałem Jana Nowickiego (recytatywy). W jej ramach wystąpił m.in. w Krakowie (Kościół św. Bartłomieja) i Warszawie (Bazylika Najświętszego Serca Jezusa).

W latach 1991–1995 Marek Stryszowski był równolegle członkiem międzynarodowej grupy Sharkiat, czołowego przedstawiciela gatunku World Music (płyta Camel Dance). Jego spojrzenie na muzykę Little Egoists nie pozostaje bez związku z doświadczeniami, jakie zdobył, kierując z Januszem Grzywaczem legendarną jazz-rockową formacją Laboratorium. Laboratorium powstało w 1970 r.. Dwa lata później zdobyło II nagrodę na festiwalu „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu, gdzie triumfowało w roku następnym (1973 r.). Te i następne laury ustaliły wysoką pozycję grupy, która zyskała wkrótce miano czołowej jazz-rockowej formacji europejskiej. W 1975 r. Marek Stryszowski otrzymał Grand Prix na Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych, co zaowocowało zaproszeniem Laboratorium na pierwszy światowy festiwal „Jazz Yatra” w Bombaju i dalsze koncerty na całym świecie. W sumie zespół nagrał 16 płyt, które uznaje się dzisiaj za białe kruki^[1].