Mąciwoda-Jastrzębski, Paweł

Zgłoszenie do artykułu: Mąciwoda-Jastrzębski, Paweł

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Mąciwoda-Jastrzębski, Paweł

Jastrzębski, Paweł

Pseudonim:

Baby

Informacje

Wirtuoz gitary basowej, znany muzyk sesyjny i sideman. Paweł Mąciwoda-Jastrzębski „Baby” zadebiutował w połowie lat 80-tych występami z grupą Little Egoists, z którą przemierzył niemal całą Europę. Mniej więcej w tym samym czasie był członkiem formacji Düpą i wywodzących się z niej Püdelsów. Lepiej dał się poznać już pod koniec lat 80-tych jako basista formacji Walk Away prowadzonej przez skrzypka Michała Urbaniaka i wokalistkę Urszulę Dudziak.

W 1990 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych z zespołem Urszula & Jumbo, jednak szybko go opuścił, angażując się w występy z muzykami chicagowskimi (m.in.: Johnny Cosgrove, Mike Gibb) i blues bandem The Homewreckers. Podczas krótkiego pobytu na Florydzie (1991) grał z hardcore’ową grupą Genitortures, po czym przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie współpracował z wieloma zespołami bluesowymi, funkowymi, rockowymi i fusion, wśród których można wymienić, m.in.: AF The King, D-Bop, First House i Num. Miał wówczas szczęście grać z takimi gwiazdami, jak: Will Calhoun (Living Colour), Pete Townshend (The Who) czy Spin Doctors And Blues Traveler. W 1996 r. wspólnie z Adamem Holzmanem (Miles Davis Group) utworzył formację Section 31.

Do Polski wrócił w 2001 r., nawiązując współpracę z formacją TSAOddziałem Zamkniętym. Następnie odbył trasę koncertową po Polsce ze słynnym amerykańskim gitarzystą Hiramem Bullockiem. Obecnie jego funkowy styl stanowi fundament brzmienia grupy Funk De Nite Ryszarda Krawczuka, L.A.P.D. Johna McMurraya, Redkot Piotra Lewickiego i legendarnej grupy The Scorpions, której członkiem został w 2004 r.

Na jego pełną dyskografię składa się 20 płyt. Są to:

– Sucha Orkiestra Schi (Helicon 1985 r.),

– Little Egoists Radio Wieliczka (Face Music 1986 r.),

– Mulatu Astatke Mulatu Astatke (Poljazz 1988 r.),

Kora & Püdelsi Bella Pupa (Polskie Nagrania 1988 r.),

– Walk Away & Urszula Dudziak Magic Lady (Polskie Nagrania 1989 r.),

– Walk Away Live From Jazz Jamboree (Polskie Nagrania 1989 r.),

– Urszula & Jambo Urszula & Jambo (Polton 1992 r.),

– Num Num (Num Records 1995 r.),

– Urbanator HipBop (1995 r.),

– Little Egoists Live 1998 (Warner Music 1998 r.),

– TSA Akustycznie (Warner Music 1999 r.),

– AF-The King Torture Taught Ya (Asha Records 1999 r.),

– Oddział Zamknięty Co na to ludzie (Infos 2001 r.),

– L.A.P.D. No Shit Just Live (2002 r.),

– Section 31 Time Traveler (Soulsearch Music 2003 r.),

Indigo Ultrakolor (Sony Music 2003 r.),

– Revolver Miłość bezz granitz (Lynx Music 2003 r.),

– Redkot Stół z powyłamywanymi nogami (Box Music 2003 r.),

– Scorpions Unbreakable (2004 r.)[2].

Bibliografia