Grzywacz, Janusz

Zgłoszenie do artykułu: Grzywacz, Janusz

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Fot. Ryszard Kornecki

Nazwisko:

Grzywacz, Janusz

Data urodzenia:

13 maja 1947

Miejsce urodzenia:

Zakopane

Informacje

Muzyk niezwykle wszechstronny, instrumentalista[2], pianista, organista, kompozytor i aranżer, także pedagog. Ukończył Podstawową Szkołę Muzyczną w Katowicach w klasie fortepianu. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W czasie studiów współpracował z krakowskimi teatrzykami studenckimi. W 1970 r. z perkusistą Mieczysławem Górką utworzył duet instrumentalny, który po kilku miesiącach przekształcił się w kwintet jazz-rockowy Laboratorium. Jest kompozytorem lub współkompozytorem koncertowego i płytowego repertuaru tego zespołu[1]. Nagrał z nim 9 płyt i zagrał ponad tysiąc koncertów w kraju i na najważniejszych festiwalach na świecie. Laboratorium było jedną z czołowych grup swego gatunku w Europie i doczekało się wielu naśladowców[2]. Prowadził ją do 1991 r. Od 1983 r. firmował także działalność Duo Laboratorium i tria Digital Jazz Laboratorium.

Jako muzyk studyjny i aranżer współpracował przy realizacji nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i płytowych, m.in. z Markiem Grechutą, zespołem Maanam (Night Patrol), Zbigniewem Seifertem (Kilimanjaro), Jarosławem Śmietaną (Touch of Touch, Logic Animal) i Izabelą Trojanowską (Układy), Chłopcy z Placu Broni (The Best), Kobranocka (Kwiaty na żywopłocie)[1], [2]. Nagrał prawie 50 płyt z różnymi wykonawcami[2].

W 1979 r. zadebiutował jako kompozytor muzyki teatralnej (Głosy przyszłości) i filmowej (film animowany Fotoptak)[1]. Odniósł na tym polu wiele sukcesów. Skomponował muzykę do ponad 100 premier teatralnych, w tym do 11 spektakli w Teatrze STU w Krakowie i 21 w Teatrze TV[2].

Jest kompozytorem muzyki do:

– filmu telewizyjnego Sérénité;

– serialu Radio Romans[1];

– seriali dokumentalnych Aniołki, Człowiek z walizką, Pierwszy krzyk, Taśmy prawdy[2];

– filmów animowanych Koncert, Egzamin, Wyścig, Biały pies, Drab, Przestrzeń w przestrzeni, Koniec świata[1], Lisiczka – nagroda za muzykę na Festiwalu Filmów Dziecięcych w Poznaniu, Miki Mol i trzech odcinków z serii Bajki z Lajlonii według Leszka Kołakowskiego[2];

– serii animowanych teledysków z piosenkami w wykonaniu Andrzeja Zauchy do tekstów [Brzechwa_Jan[|Jana Brzechwy]] i Tadeusza Śliwiaka, m.in. Włos w rosole, Smoczek żarłoczek, Buty siedmiomilowe, Drzwi;

– filmów krótkometrażowych oraz dokumentalnych realizowanych dla TVP, niemieckiej ZDF, Chanel 4 w Wielkiej Brytanii[1] – dwa odcinki serialu Religie świata, amerykańskiej sieci PBS – Katyń – rzeź i milczenie[2];

– musicalu Pan Twardowski (libr. Włodzimierz Jasiński);

– spektakli Ubu król, Mgła, Makijaż, Spowiedź chuligana, Czekając na Godota, Rozmowy przy wycinaniu lasu, Hiob, Życie snem, Świętoszek, Cyd, Hymn, Kontredans, Do góry nogami[1], Bracia Karamazow, Don Kichote, Dziady, Ferdydurke, Hamlet, Kroki komandora, Monachomachia, Niebezpieczne związki, Operetka, Szewcy, Tango[2];

– spektakli Teatru TV, m.in. Polowanie na karaluchy, Wspaniałe życie, Chwila sławy, Spadkobiercy, Gość oczekiwany, Jury, Wykolejeniec, Śliczna dziewczyna[1], Equus, Inne czasy, Kociokwik, RodzinaSędziowie[2];

– widowisk plenerowych, m.in. ceremonii otwarcia Festiwalu Teatralnego w Nancy (Francja), Festiwalu Teatrów Ulicznych w Jeleniej Górze, widowiska podczas Dnia Polskiego na Expo w Sewilli (Hiszpania) w 1992 r., ceremonii otwarcia Zimowej Uniwersjady w Zakopanem w 1993 r.[1], widowiska Rewolucja w orszaku w Lille na 200-lecie Rewolucji Francuskiej, ceremonii Odsłonięcia Pomnika Juliusza Słowackiego w Warszawie, inauguracji festiwalu Wyspiański – Sny, Imaginacje w Krakowie i Zaduszki Syberyjskie w Teatrze Narodowym w Warszawie[2];

– piosenek dla Bożeny Krzyżanowskiej, Renaty Przemyk, Ryszarda Rynkowskiego, Katarzyny Stępniowskiej, Andrzeja Zauchy, Marka Bałaty, Piotra Fronczewskiego, Katarzyny Groniec, Iwony Loranc, Iwony Liszowskiej, Piotra Machalicy, Mariana Opanii, Maryli Rodowicz;

– wiele jego utworów napisanych dla teatru i filmu stanowiło jednocześnie repertuar koncertowy.

Przez 8 lat z rzędu zwyciężał w kategorii „Najlepszy Muzyk – Syntezator” w rankingu magazynu „Jazz Forum” (w latach 1983–1991)[2]. Jest laureatem licznych nagród za muzykę teatralną i filmową oraz nagrody indywidualnej za kompozycję na Studenckim Festiwalu Jazzowym „Jazz nad Odrą” ’73 we Wrocławiu, nagrody im. Aleksandra Bardiniego na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu w 2004 r[1]. Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej odznaczył go Złotym Krzyżem Zasługi, a minister kultury niezwykle prestiżowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, gdzie przygotował wiele autorskich widowisk muzycznych. Jest również Członkiem Rad Programowych i jurorem – Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie i festiwalu FAMA w Świnoujściu[2].

Bibliografia