Młynarski, Emil

Zgłoszenie do artykułu: Młynarski, Emil

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Młynarski, Emil

Data urodzenia:

18 lipca 1870

Miejsce urodzenia:

Kibarty na Suwalszczyźnie

Data śmierci:

5 kwietnia 1935

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Kompozytor, dyrygent, skrzypek. Wykształcenie otrzymał w Konserwatorium Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Petersburgu. W 1889 r. został koncertmistrzem orkiestry tego Towarzystwa. Od 1893 r. był profesorem klasy skrzypiec w Szkole Muzycznej w Odessie. Po powrocie do kraju w 1897 r. został dyrygentem Opery w Teatrze Wielkim w Warszawie, dyrektorem artystycznym Filharmonii Warszawskiej a od 1903 r. – dyrektorem Instytutu Muzycznego. Często występował za granicą – w Rosji, Anglii, Stanach Zjednoczonych; w 1925 r. prowadził festiwal polskiej muzyki w Paryżu. W latach 1918–1922 był dyrektorem i kierownikiem klasy dyrygentury Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Warszawie; z jego uczniów warto wymienić m.in. Zbigniewa Dymmka, Pawła Kleckiego, Faustyna Kulczyckiego, Kazimierza Wiłkomirskiego. W latach 1929–1931 wykładał w Curtis Institute of Music w Filadelfii. Był kompozytorem symfonii, koncertów skrzypcowych, pieśni, oper: Noc letniaLigia według Quo Vadis Henryka Sienkiewicza (nieukończona)[1].

Bibliografia