Pewzner, Henryk

Zgłoszenie do artykułu: Pewzner, Henryk

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Pewzner, Henryk

Data urodzenia:

1905
Jest to data przybliżona.

Miejsce urodzenia:

prawdopodobnie Kraków lub Lwów

Data śmierci:

Dokładna data nie jest znana – podczas II wojny światowej.

Informacje

Kompozytor, dyrygent, akompaniator. Uczęszczał do VII gimnazjum państwowego im. Adama Mickiewicza w Krakowie. Pochodził z rodziny muzyków, wywodzącej się z Rosji. Sam z wykształcenia był pianistą i dyrygentem. Z „Syreną Record” współpracował wszechstronnie przez wiele lat. Nagrywał płyty już w połowie lat dwudziestych, jako członek tria Sinkow-Schüssler-Pewzner. Dokonał także nagrań utworów jazzowych na fortepian jako solista. W latach dwudziestych współpracował z wytwórnią płyt „Parlophon”, gdzie kierował wraz z Józefem Zuckiem orkiestrą.

W latach trzydziestych pracował również dla „Cristalu Electro”. Przed 1933 r. jego utwory ukazały się także na płytach niemieckich, m.in. wytwórni „Brillant Special”. Kierował orkiestrami smyczkowymi, orkiestrami gitar hawajskich, grywał w lokalach, znanych hotelach itp. W 1925 r. został zaangażowany jako dyrygent wraz ze swym zespołem do kawiarni „Loursa” w Hotelu Europejskim, ponadto występował z bratem, m.in. w restauracji „Oaza”. Orkiestra grała do około 1937 r. m.in. w „Café Clubie”. W 1935 r. prowadził ze skrzypkiem Eugeniuszem Landowskim orkiestrę taneczną; zespół grał stale w „Gastronomii” oraz w Polskim Radiu w audycjach wieczornych.

W ostatnich latach przed wybuchem II wojny światowej należał do orkiestry Melodystt_Fred i grał w jego lokalu tanecznym „Arizona”. Był ponadto związany z orkiestrą jazzową Arkadi’ego Flato. Występował często jako akompaniator, np. w dancingu „Paradis” towarzyszył śpiewakowi Henrykowi Szyfmanowi. Należał do Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych. Zginął z rąk hitlerowców[1].

Bibliografia