Nazwisko: |
Pewzner, Henryk |
Data urodzenia: |
1905
|
Miejsce urodzenia: |
prawdopodobnie Kraków lub Lwów |
Data śmierci: |
Dokładna data nie jest znana – podczas II wojny światowej. |
Kompozytor, dyrygent, akompaniator. Uczęszczał do VII gimnazjum państwowego im. Adama Mickiewicza w Krakowie. Pochodził z rodziny muzyków, wywodzącej się z Rosji. Sam z wykształcenia był pianistą i dyrygentem. Z „Syreną Record” współpracował wszechstronnie przez wiele lat. Nagrywał płyty już w połowie lat dwudziestych, jako członek tria Sinkow-Schüssler-Pewzner. Dokonał także nagrań utworów jazzowych na fortepian jako solista. W latach dwudziestych współpracował z wytwórnią płyt „Parlophon”, gdzie kierował wraz z Józefem Zuckiem orkiestrą.
W latach trzydziestych pracował również dla „Cristalu Electro”. Przed 1933 r. jego utwory ukazały się także na płytach niemieckich, m.in. wytwórni „Brillant Special”. Kierował orkiestrami smyczkowymi, orkiestrami gitar hawajskich, grywał w lokalach, znanych hotelach itp. W 1925 r. został zaangażowany jako dyrygent wraz ze swym zespołem do kawiarni „Loursa” w Hotelu Europejskim, ponadto występował z bratem, m.in. w restauracji „Oaza”. Orkiestra grała do około 1937 r. m.in. w „Café Clubie”. W 1935 r. prowadził ze skrzypkiem Eugeniuszem Landowskim orkiestrę taneczną; zespół grał stale w „Gastronomii” oraz w Polskim Radiu w audycjach wieczornych.
W ostatnich latach przed wybuchem II wojny światowej należał do orkiestry Melodystt_Fred i grał w jego lokalu tanecznym „Arizona”. Był ponadto związany z orkiestrą jazzową Arkadi’ego Flato. Występował często jako akompaniator, np. w dancingu „Paradis” towarzyszył śpiewakowi Henrykowi Szyfmanowi. Należał do Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych. Zginął z rąk hitlerowców[1].