Pieśniarz, poeta, gitarzysta, kompozytor muzyki do tekstów własnych i wierszy polskich poetów, m.in.: Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Edwarda Stachury i Leopolda Staffa. Zadebiutował w Teatrze Propozycji „Dialog” w Koszalinie w 1992 r., gdzie współpracował, m.in., z grupą jazzową Simple Acoustic Trio i kabaretem Bez Oparcia. W 1992 r. otrzymał Grand Prix na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Aktorskiej w Warszawie. Tego samego roku zdobył I miejsce na festiwalu „Zaduszki” w Poznaniu (zwycięstwo doniósł także w 1994 r.) i festiwalu „Morda” w Warszawie, a także III miejsce na festiwalu „Recital” w Siedlcach. Dzięki tym i kolejnym sukcesom wystąpił na koncercie z cyklu Kraina Łagodności, jaki odbył się na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 1996 r. i na zaduszkowym koncercie Kraina Łagodności – Bądźcie pozdrowieni.

Opromieniony sukcesami 1997 r. związał się z Piwnicą pod Baranami, z którą koncertował w Polsce i za granicą. Po przeniesieniu się do Krakowa stał się również jednym z filarów kabaretu Zielone Szkiełko, który w latach 1996–1997 współtworzył, m.in.: z Grzegorzem Halamą, Robertem Kasprzyckim i Dominiką Kurdziel. W duchu Toma Waitsa śpiewa dobitnie, czule, jakby w natchnieniu, delikatnie akompaniując sobie na gitarze. W swoim dorobku ma recital z cyklu Powrót bardów (rejestracja TVP 1), kasetę z własnymi piosenkami pt. Zamiast łez... (m.in.: Kołysanka, Małe ojczyzny, Zaduma) i zbiór wierszy pt. Listy do Joanny (1998 r.). Umieszczona na kasecie piosenka pt. Pozytywka ukazała się również na albumie grupującym najciekawszych wykonawców polskiej piosenki poetyckiej^[1].