Pieśniarz, satyryk, muzyk, aktor i pedagog. W rodzinnych stronach poznał muzykę zamieszkujących tam kultur: rosyjskiej, rumuńskiej, mołdawskiej, żydowskiej i kozackiej. Na scenie pojawił się w wieku 6 lat, śpiewając w duecie ze swoją matką popularne piosenki oraz kołysanki.

Ukończył średnią szkołę muzyczną z dyplomem chórmistrza i przez 3 lata prowadził amatorskie chóry i orkiestry. Później studiował jeszcze anglistykę na Uniwersytecie Moskiewskim. Po uzyskaniu stypendium Radia Moskiewskiego rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1972 r. (dyplom z wyróżnieniem). Już podczas studiów występował w teatrach i kabaretach studenckich. Od 1976 r. przez wiele lat jako piosenkarz i satyryk współpracował z Piwnicą pod Baranami. Występował też jako pianista, grając w krakowskich zespołach jazzowych: Beale Street Band (1976–1978) i Playing Family (1978–1984). Wielokrotnie występował w Polsce i za granicą, m. in. w Berlinie, Paryżu, Chicago, Nowym Jorku oraz Tel-Awiwie. Nagrywa recitale, spektakle i programy telewizyjne, pisze scenariusze, a także felietony (pismo „Charaktery”).

Nagrał też kilka płyt, w tym: Piosenki dla swoich (1994 r.), Słowiańska dusza (1996 r.), Najpiękniejsze piosenki rosyjskie (1997 r.), Chłopcy źli (1999 r.), Pamiątka z Piwnicy pod Baranami (2001 r.) i 45 x Alosza Awdiejew (2002 r.), a także kasety – Alosza Awdiejew w Piwnicy pod Baranami i Koncert w Teatrze STU. Konsekwentnie stara się rekonstruować i przypominać rosyjskie romanse oraz piosenki, zwłaszcza z lat 20-tych i 30-tych XX w., których tradycja sięga korzeniami włoskich arii, rosyjskich pieśni ludowych i muzyki rosyjskich Cyganów. Śpiewa również piosenki polskie, ukraińskie i żydowskie, poezje Władimira Wysockiego i Bułata Okudżawy, wreszcie piosenki autorskie. To piosenki wesołe, a nawet rubaszne, nierzadko refleksyjne i filozoficzne. Artysta poprzedza je zwykle satyrycznym komentarzem, który skłania nie tylko do zabawy, ale też do zastanowienia nad podstawowymi problemami każdego z nas. Podczas występów towarzyszą mu znani muzycy jazzowi: Marek Piątek – g. i Kazimierz Adamczyk – cb.

Alosza Awdiejew ma na koncie wiele ról filmowych i telewizyjnych. Zagrał, m. in.: Zajcewa w serialu Ekstradycja (1994–1995, reż. Wojciech Wójcik) i Dunina w serialu Złotopolscy (od 1999 r.). Grał epizody w filmach Agnieszki Holland – Gorączka oraz Europa, Europa, w filmie Kazimierza Kutza pt. Pułkownik Kwiatkowski i Andrzeja Barańskiego pt. Horror w Wesołych Bagniskach.

Niezależnie od działalności artystycznej zajmuje się również pracą naukową. I na tym polu odniósł wiele sukcesów. Od 1974 r. związany jest z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie kolejno był asystentem (1974–1978), adiunktem (1978–1987), docentem (1987–1997) i adiunktem habilitowanym (od 1997 r.). Obecnie pracuje na stanowisku profesora w Instytucie Rosji i Europy Wschodniej na Wydziale Studiów Politycznych i Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W swoim dorobku ma ponad 30 publikacji z dziedziny fonetyki, metodyki nauczania języków obcych, pragmatyki i semiotyki języka, a także książkę satyryczną pt. Szkice z filozofii potocznej (PWN, 1999 r.)^[1].