Nazwisko: |
Buzuk, Antoni |
Data urodzenia: |
15 listopada 1904 |
Miejsce urodzenia: |
Warszawa |
Data śmierci: |
23 listopada 1968 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Kompozytor. Był synem Aleksandra i Marii z Parisów. Jego przodkowie ze strony ojca pochodzili z Grecji. Jako chłopiec śpiewał w chórze kościelnym Adolfa Szczygielskiego w kościele św. Franciszka. W wieku 16 lat zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego i brał udział w wojnie polsko-sowieckiej. W 1924 r. wstąpił do Wyższej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie i uczęszczał do klasy skrzypiec Eugenii Matiasiakówny. Studia ukończył w 1929 r. Uczył się również kompozycji i teorii muzyki w studium uzupełniającym u Kazimierza Sikorskiego. W okresie studiów założył kwartet, z którym grywał, aż do wybuchu II wojny światowej w warszawskich kawiarniach oraz w modnych kurortach: Juracie, Jastarni, Wiśle. Pierwszą swą kompozycję, tango Nikt inny tylko ty, opublikował w 1935 r. Największy sukces odniosła piosenka Jak w serenadzie (17 wydań).
W czasie okupacji hitlerowskiej należał do zespołu Bohdana Wodiczki, grał w kawiarni „U Aktorek” i restauracji „Pod Krzywą Latarnią”. W 1948 r. jego piosenka Wierz mi dziewczyno zdobyła I nagrodę w konkursie „Expressu Wieczornego”. W ostatnim okresie życia pracował (wspólnie z profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, Maciejem Zalewskim) nad nowym, uproszczonym zapisem nutowym – izomorfem („Izomorf”– Studio Postępu Technicznego)[1].
