Umińska, Eugenia

Zgłoszenie do artykułu: Umińska, Eugenia

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Umińska, Eugenia

Data urodzenia:

1910

Data śmierci:

1980

Informacje

Skrzypaczka. Kształciła się początkowo u Gabrieli Jabłońskiej i Mieczysława Michałowicza. Od 1918 do 1927 r. studiowała w Państwowym Konserwatorium Muzycznym u Józefa Jarzębskiego. W 1927 r. otrzymała dyplom z odznaczeniem. W latach 1928–1929 pogłębiała studia w Mistrzowskiej Szkole Otokara Sevcika w Pradze, a następnie w latach 1930–1932 u George‘a Enescu w Paryżu. Była wysoko cenioną interpretatorką współczesnej muzyki skrzypcowej (zwłaszcza dzieł Karola Szymanowskiego), pierwszą wykonawczynią wielu utworów polskich kompozytorów. Należała do Orkiestry Polskiego Radia i Orkiestry Filharmonii Warszawskiej, koncertowała w prawie całej Europie. W 1936 r. dokonała serii nagrań dla „Syreny Record” z akompaniamentem Ignacego Rozenbauma.

W latach powojennych mieszkała i pracowała w Krakowie. Od 1945 r. była profesorem a w latach 1964–1966 rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. W 1948 r. otrzymała nagrodę Polskiego Wydawnictwa Muzycznego za największą ilość wykonanych utworów polskich kompozytorów. Opracowała wiele polskich kompozycji skrzypcowych[1].

Bibliografia