Do broni, bracia

Zgłoszenie do artykułu: Do broni, bracia

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Do broni, bracia, do broni,

dzień sławy dla nas przychodzi!

Podnieś oręż w dzielnej dłoni,

lepsza od ojców twych młodzi!

Do broni, stawcie się w roty,

liczne kraju wojowniki.

I pełni męskiej ochoty

zbrójcie się w kosy i piki.[1], [2]

Wariant 2

Strzałka

Do broni! Bracia, do broni!

Dzień sławy dla nas przychodzi.

Podnieś oręż w dzielnej dłoni,

Lepsza od ojców twych młodzi!

Bo broni! Stawcie się w roty,

Liczne krajów wojowniki.

I pełni męskiej ochoty,

Zbrójcie się w kosy i piki.

Głośmy zwycięską Warszawę

I początek zwycięstw – Kraków.

I przewyżmy tych miast sławę

Dla większej sławy Polaków.

Do broni!...

Ty, coś nadzieją jest naszą,

Wodzu! a Polski ozdobą,

Żadne nas groźby nie straszą.

Gdziekolwiek pójdziesz, my z tobą.

Do broni!...

Próżno spiżowe ruśnice

Srogie wyrzucały ciosy,

Widziały już Racławice

Armaty wzięte na kosy.

Do broni!...

O rycerze! Zwyciężycie!

Precz z serc wątpliwości i trwoga.

Ach, jakże słodko nieść życie

Za ciebie, Ojczyzno droga!

Do broni!...

Poprzysięgamy stokrotnie

Nie dać się więcej ciemiężyć.

I pójdziem wszyscy ochotnie

Z Kościuszkiem bić i zwyciężać.

Bo broni! Stawcie się w roty,

Liczne krajów wojowniki.

I pełni męskiej ochoty

Zbrójcie się w kosy i piki.[3]