Hej, tam na górze

Jadą rycerze,

Stuku, puku w okieneczko,

„Otwórz, otwórz, kochaneczko,

Koniom wody daj.”

„Nie mogę ja wstać

Koniom wody dać,

Bo mi matka nakazała,

Żebym z wami nie gadała,

Trzeba jej słuchać.”

„Matki się nie bój,

Siadaj na koń mój,

Pojedziemy w obce kraje,

Gdzie są inne obyczaje,

Malowany dwór.”

Przez wieś jechali,

Ludzie pytali:

„A co to za panieneczka,

Co to za śliczna dzieweczka

Jedzie z panami?”

Wjechali w pole,

Wstrzymali konie:

„Obejrzyj się, Kasineczko,

Obejrzyj się, kochaneczko,

Wszystko to twoje.”

„Wszystko to moje,

I piękne stroje,

Tylkom z sobą zapomniała,

Com od siostry mej dostała,

Wianka na stole.

Czy się mam wrócić,

Czy też nie wrócić,

Czyli ojcu i mej matce,

Co zostali w swojej chatce,

Serca nie smucić?”

„A cóż ci to już,

Po wianeczku z róż,

Srebrny rąbek, złoty czepek,

Srebrny rąbek, złoty czepek,

Na główeczkę włóż.”^[1]

Hej tam na górze

Jadą rycerze!

Stuk! Puk! W okieneczko,

Otwórz, otwórz panieneczko

Koniom wody daj!

Ja nie mogą wstać,

Koniom wody dać,

Bo mi mama zakazała,

Żebym z panem nie gadała

Mamy się boję.

Mamy się nie bój!

Siadaj na koń mój!

Pojedziemy w obce kraje,

Gdzie są lepsze obyczaje,

Malowany dwór.

Przez wieś jechali,

Wszyscy pytali,

Co to, co to za dziewczyna?

Co to, co to za jedyna?

Z rycerzem jedzie?

Z rycerzem jedzie

Na złotym rzędzie?

Sto par koni za nią.

Jak za jaką wielką panią,

Z wielką paradą. –^[2]

Hej tam na górze

Jadą rycerze huku puku

W okieneczko,

Wstań i otwórz panieneczko,

Koniom wody daj.

– Nie mogę ja wstać,

Koniom wody dać,

Zimna rosa, a ja bosa,

Zimna rosa, a ja bosa,

Nie mogę wytrwać.

– Dam ci chusteczki

Owiń nóżeczki,

Pojedziemy w obce kraje,

Gdzie są inne obyczaje,

Malowany dom.

Malowany dom,

Baszty ze wszech stron,

Mosty, baszty, złote sale,

Wszystko tam jest tak wspaniale,

Jak u rycerza.

Przez wieś jechali,

Ludzie pytali:

Co to, co to za dziewczyna,

Co to, co to za jedyna,

Jedzie z panami?

Oj jedzie, jedzie

Na złotym rzędzie,

Sto par koni idzie za nią,

Jak za jaką wielką panią,

Z wielką paradą.

Z wielką paradą

Po moście jadą.

Trąbią po górach trębacze,

Zwożą pani swej haracze

Wierni poddani.

Wierni poddani

Przynieśli w dani:

Dary wielkie, dary małe,

A jegomość serce stałe

Przyniósł w ofierze.

Przyniósł w ofierze,

A więc rycerze,

Każdy niech udarowany

Rozpocznie wesołe tany –

Naprzód polskiego!^[3]