Wariant 1
StrzałkaHej! Zakwitła nam wiosenka,
a z nią razem cudny maj,
już po błoniach brzmi piosenka,
echo jej powtarza gaj.
Boże daj, Boże daj,
by zakwitnął wieczny maj!
Boże daj, Boże daj,
by zakwitnął wieczny maj!
Pasterz z trzódką ruszył w pole,
na fujarce rzewnie gra,
piosnką słodzi smutną dolę,
lecz i w piosnce smutek drga.
Boże daj, Boże daj…
Bocian wrócił z ciepłych krajów
do rodzinnych swoich stron,
dumnie stąpa wśród zagonów,
między gady sieje zgon.
Boże daj, Boże daj…[1]
Wariant 2
StrzałkaHej, zakwitła nam wiosenka,
A z nią razem cudny maj,
Już po błoniach brzmi piosenka,
Echo jej powtarza gaj!
Boże daj, Boże daj!
By trwał wiecznie miły maj!
Pasterz z trzodką ruszył w pole,
Na fujarce rzewnie gra:
Piosnka słodzi smutną dolę,
Lecz i w piosnce smutek drga.
Boże daj, Boże daj!
By kwitł wiecznie miły maj!
Bocian wrócił z Auzonów
Do rodzinnych swoich stron;
Dumnie stąpa wśród zagonów,
Między gady niesie skon.
Boże daj, Boże daj,
1. |
Lirenka: wieniec pieśni na uroczystość wiosenną dziatwy w układzie na 1 i 2 głosy, Lwów, Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych, 1930, s. 3, 4. |
2. |
Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 60. |
3. |
Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 132, 133. |
4. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 40, s. 53. |