Witaj domku mój rodzinny

Zgłoszenie do artykułu: Witaj domku mój rodzinny

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Witaj domku mój rodzinny,

Dworku biały z facjatką,

W tych to ścianach wiek dziecinny

Przepędziłem z ojcem, matką.

Biały domku ukochany,

Każdy kącik sercu drogi,

Miłe sercu cztery ściany,

Dziś całuję twoje progi.

Tu mi życie matka dała,

Moja dobra matka droga;

Tu mnie matka wychowała,

I uczyła kochać Boga.

Tu mnie ojciec mój poczciwy,

Dobry ojciec choć surowy,

Czcić nauczył wiek sędziwy,

Słodkiej sercu uczuł mowy.

Witaj domku mój drewniany,

Pełen wspomnień i pamiątek;

Witaj dworku ukochany,

Skarbie drogi, świętych szczątek!

Pod tem drzewem rozłożystem

Ptasząt śpiewu ja słuchałem;

Dziecko jeszcze sercem czystem

Z każdym kwiatkiem rozmawiałem.

W kropli rosy kryształowej,

Co zdobiła kwiatki, ziółka,

Bóg malował świat różowy,

A jam widział tam aniołka.

O, były to chwile błogie,

Niewinnością dziecka tchnące,

Przeminęły dni te drogie,

Pozostały łzy gorące.

Przeminęła ma jutrzenka,

Dni dziecięcych zwiędły kwiatki,

Lecz mi w duszy brzmi piosenka,

Com ją słyszał od mej matki.

O czas dąży chyżym krokiem:

Gdzie był uśmiech, dziś mogiły.

Żegnam cię znów łzawem okiem,

Mój rodzinny domku miły.

Żegnam drogie twoje ściany!

Głos przyszłości brzmi z daleka;

Idę, idę w świat nieznany,

Gdzie powinność, ludzka czeka.[1], [2], [3], [4]

Bibliografia

1. 

Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 35–37.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

2. 

Barański, Franciszek, W górę serca!: drugi zbiór pieśni narodowych i patriotycznych. Cz. 2, Słowa, Lwów, Warszawa, Księgarnia Polska, 1920, s. 19.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

3. 

Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 29, 30.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

4. 

Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 25, s. 33, 34.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu. W śpiewniku zamieszczono skróconą wersję słów.

5. 

Nowy śpiewnik polski z melodyami. Przeznaczony w pierwszym rzędzie dla towarzystw ludowych w Prusach Zachodnich, Pieniążków, Wolszlegier, Antoni, 1900, s. 167.