Z wysokich Parnasów

Zgłoszenie do artykułu: Z wysokich Parnasów

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Z wysokich Parnasów,

niezbyt dawnych czasów

pompatyczne nasze intenta(1),

którym serce płonie

ku twojej personie,

najszczęśliwsze dla mnie momenta.

Wasindźkaś okrutna,

srodze bałamutna,

prędzej by się skały

ubłagać mi dały,

a pfe, mościa panno, być taką!

Nawet i cyprysy

mają swe kaprysy,

że się przed zefirem nie ugną.

Lecz przyjdą te chwile,

że się ugną mile

i nawzajem na siebie mrugną.

Wasindźkaś okrutna,

srodze bałamutna,

z wierzchu kondemnaty(2),

w sercu alternaty(3),

a pfe, mościa panno, być taką!

Po wierzchu marmury,

a w sercu tortury,

a w sercu tur-tur-tur tur-tur-tury.

Daj mi, pani, rączkę,

daj, proszę, obrączkę,

niech tych tur-tur-tur nie znoszę.

Wasindźkaś okrutna,

srodze bałamutna,

nawet i turkawki

mają swe zabawki,

a pfe, mościa panno, być taką![1], [2]


(1) Intentacja, łac. – pokusa.

(2) Kondemnata, łac. – potępienie, skazanie.

(3) Alternacja, łac. – zmiana, przemiana.