Wariant 1
StrzałkaW murowanej piwnicy
Tańcowali zbójnicy,
Kazali se piknie grać,
Wino z becek siumnie lać.
Ej baco baco nas
Dobrych chłopców na zbój mas!
Jesce byś ik lepsyf miał,
Kiebyś se im syra dał.
Tańcowałbyk, kiebyk mógł.
Kiebyk ni miał krziwyk nóg,
Lec ze krziwe nózki mom,
Kie podskocem to sie gnom.
Cy jo chłopak nie młody,
Cy jo ni mam urody
Siwe ocka, carne brwi –
Pojdze dziewce, bo me mgli!
A ja tobie rada mam,
Co wydolem to ci dam,
Cy barana, cy kozę,
Cy się sama połozę.[1]
Wariant 2
StrzałkaHej, ty baca(1), baca nos
Dobryk samyk chłopców mos
Jesce byś ik lepsyk mioł
Kiebyś sera kosyk doł.
W murowanej piwnicy
Tańcowali zbójnicy,
Kazali se pięknie grać,
I na nozki pozirać.
Tańcuj, Jantuś, ze mnom tys,
Upiekę ci w piecu mys,
Byłabym ci upiekła,
Ino, psiokrew, uciekła!
Tańcowałbyk, kiebyk móg,
Kiedyk ni mioł krziwyk nóg,
Ale krziwe nozki mom,
Co podskocem, to sie gnom.
Poza bucki, poza pniok,
Kto wyskocy, będzie chłop,
Ino taki niemrawiec,
Nie wyskocy na palec!
Poza bucki, poza chraść(2),
Podźmy, chłopcy, zbijać, kraść,
Hej, za hory(3), za hory,
Na liptowskie(4) talary.[2]
(1) baca – pasterz owiec, przełożony nad juhasami (owczarczykami).
(2) chraść – chróst, suche gałęzie.
(3) hora – góra.
(4) Liptów – do 1919 r. komitat węgierski, dziś część żupy liptowsko-spiskiej w Słowacji.
Wariant 3
StrzałkaW murowanej piwnicy
Tańcowali zbójnicy
A z góry ich napadli
Ci uherscy straźnicy
Jo se chłopiec gibki
Nie bojem sie bitki
Choćby mi stargali
Kosulke na nitki
Hej, ide w las piórko mi sie migoce
Ka wywine ciupazeckom krew cyrwonom wytoce
Ciymniućko noc ogień lasem prześwieco
Ciymniućko noc złe sie złemu zaleco...[3]
Wariant 4
StrzałkaW murowanej piwnicy,
Tańcowali zbójnicy.
Kazali se piknie grać
I na nózki pozirać. Hej!
Tańcowałbyk, kiebyk móg,
Kiebyk nie mioł krzywych nóg.
A ze krzywe nozki mom,
Kie podskoce, to sie gnom. Hej!
Ej zbójnicek, zbójnicek
Wyrubał se chódnicek.
Wyrubał se i droge,
Jo mu równać ni moge.
Łapił zbójnik zbójnicke,
Potargał jej spódnicke.
A zbójnicka za nim, za nim,
Potargała cuzke(1) na nim.[4]
(1) Cuzka (cuha), czyli gunia jest to wierzchnie okrycie góralskie, narzucone na ramiona.
1. |
Szul Bogusław, Piosenki leguna tułacza, Warszawa, 1919, s. 113. |
2. |
|
3. |
http://www.trebunie.pl/ |
4. |
Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 184. |