Boże wieczny, Boże żywy

Zgłoszenie do artykułu: Boże wieczny, Boże żywy

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:	Boże wieczny, Boże żywy
	Boże wieczny

Informacje

Tekst pochodzi ze śpiewnika księdza Mioduszewskiego^[1]^, ^[5].

Pieśń podobno pochodzi z XV wieku. Najpierw była tak zwanym hejnałem roratnym, wykonywanym z wieży Kościoła Mariackiego w Krakowie, wzywającym o czwartej nad ranem na nabożeństwo (roraty). Warto dodać , że dawniej adwent zaczynał się na św. Marcina i trwał aż 40 dni, do Świąt Bożego Narodzenia. Można zatem było tę melodię opanować na pamięć. Wreszcie w długie jesienno–zimowe wieczory, kiedy zakazane były inne rozrywki, w tym uczty, śpiewy, tańce i muzyka, zbierano się w domach na przędzenie, darcie pierza, tkanie i śpiewano pieśni adwentowe, a wśród nich także hejnał roratny, do którego tekst ułożył nieznany autor^[3].

Bibliografia

1.	Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 50. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.
2.	Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 3. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.
3.	Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 207, 208. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.
4.	Biernacki Michał, Pieśni nabożne na cały rok kościelny. Z. 1. Pieśni Adwentowe, Lwów, Towarzystwo Ludoznawcze, 1897, s. 7. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu. Zawiera natomiast opracowanie na układ czterogłosowym na chór mieszany; organo concinente autorstwa Jana Galla. W 6 zwrotce zamiast Zmiłuj się w tak nagłej sprawie jest Zmiłuj się po nagłej sprawie.
5.	Bursa Stanisław, Pieśni adwentowe, Kraków, Bursa, Stanisław, 1938, s. 2, 3. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu. Zawiera natomiast opracowanie na chór męski a capella autorstwa Stanisława Bursy.

Boże wieczny, Boże żywy

Logowanie

Odzyskiwanie hasła