Ufnalewski, Mirosław

Zgłoszenie do artykułu: Ufnalewski, Mirosław

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Ufnalewski, Mirosław

Data urodzenia:

23 października 1928

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

16 marca 2015

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Perkusista, jeden z pionierów jazzu w powojennej Polsce.

Od najmłodszych lat wychowywał się w atmosferze artystycznej bohemy – jego ojciec był pianistą, w domu bywali słynni muzycy tamtych lat, m.in. Szymon Kataszek.

Jako perkusista był samoukiem. Początki jego drogi muzycznej to młodzieżowy zespół Marabut, z którym pod koniec lat 40. grał na potańcówkach w Polskiej YMCA (Jerzy Herman – pf., Wojciech Piętowski – pf., Edmund Fetting – acc., voc, Antoni Zdanowicz – g., Zenon Woźniak – cb., Andrzej Zborski – cl.).

Grywał z powodzeniem w różnych składach. W okresie gdy jazz zszedł do podziemia, w jego mieszkaniu spotykali się, przy starym pianinie, muzycy z różnych stron Polski, m.in.: Andrzej Trzaskowski, Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz, Jerzy Herman, Krzysztof Trzciński.

W połowie lat 50. XX w. związany z zespołem skrzypka i saksofonisty Józefa Mazurkiewicza, z którym występował m.in. w Niemczech i ZSRR. Następnie grał i śpiewał w Kwartecie Warszawskim, z którym występował w wielu krajach, m.in. w 1964 r. w USA w ramach programu Polskiego Radia – zetknął się wtedy z legendarnym perkusistą Gene’em Krupą. Z Kwartetem nagrał kilka płyt, śpiewając scatem pierwsze polskie transkrypcje muzyki barokowej. Występowali z powodzeniem na Festiwalach Piosenki Polskiej w Opolu.

Brał udział w nagraniu czarnej płyty z muzykami zespołu Glenna Millera, który występował w Warszawie w 1957 r. pod dyrekcją Raya McKinnleya[2].

Bibliografia