Męski kwartet wokalny utworzony jesienią 1978 r. w składzie: Andrzej Kozioł, Witold Paszt, Jerzy Słota, Ryszard Rynkowski. Jego członkowie występowali wcześniej w amatorskich i półzawodowych zespołach, m.in. Victoria Singers, Rh- i Sektor A. Zanim pojawił się na estradzie, przez kilka miesięcy pracował z choreografem, kostiumologiem, lektorem języka angielskiego i reżyserem, przygotowując debiutancki repertuar. Kierownictwo muzyczne sprawował Marian Skolarski.

Po raz pierwszy wystąpił przed publicznością w kwietniu 1979 r. na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej w Poznaniu. Zyskał wielką popularność dzięki uczestnictwu w radiowym plebiscycie Studia Gama oraz występom na krajowych i zagranicznych festiwalach piosenki. Śpiewał m.in. na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1979 r. (III nagroda) i 1980 r. oraz na Festiwalu Interwizji w Sopocie w 1980 (I nagroda w konkursie wytwórni fonograficznych), a także w Bratysławie w 1980 r. (Złota Lira za interpretację oraz Brązowa dla Ryszarda Rynkowskiego i Mariana Skolarskiego za Bananowy song) i w Rostoku w 1982 r. (II nagroda).

Koncertował w NRD, RFN, Holandii, Szwecji, na Kubie, w Czechosłowacji, ZSRR i Bułgarii oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady. W 1982 r. zrealizował recital TV Retro Vox. Na repertuar zespołu składają się ballady, pieśni spirituals, standardy jazzowe, utwory pop i funky.

W 1987 r. Ryszarda Rynkowskiego zastąpił Dariusz Tokarzewski. Od 1996 r. występuje jako tercet bez Andrzeja Kozioła. Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 171 (reż. Ryszard Wolański)^[1].