Nazwisko: |
Zembaty, Maciej |
Właściwie: |
Zembaty, Jan Maciej |
Data urodzenia: |
16 maja 1944 |
Miejsce urodzenia: |
Tarnów |
Data śmierci: |
27 czerwca 2011 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Aktor i piosenkarz kabaretowy, autor tekstów piosenek, scenarzysta i literat, także tłumacz i reżyser radiowy. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował jako piosenkarz i autor na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1965 r., gdzie zdobył IV nagrodę. W tym samym roku został laureatem wyróżnienia w kategorii nowe głosy i nagrody za debiut autorski na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Utworzył także przy współpracy autorskiej Wojciecha Młynarskiego i reżyserskiej Mariana Jonkajtysa kabaret czarnego humoru Dreszczowiec. Nawiązał również współpracę z Programem III Polskiego Radia, gdzie redagował własną audycję Polszczyzna dla wszystkich, a w latach 1976–1981 i 1984–1999 prowadził autorski program satyryczny Zgryz. Dla komercyjnych stacji telewizyjnych realizował program pt. Czyste szaleństwo. W stanie wojennym przygotował dla Radia Wolna Europa cykl programów Na tyłach wrony.
Jest autorem:
– tekstów piosenek własnego repertuaru oraz m.in. dla Elżbiety Jodłowskiej, Barbary Krafftówny, zespołu Polanie;
– autorem adaptacji radiowej i reżyserem powieści Jamesa Jonesa Stąd do wieczności;
– słuchowisk radiowych Pamelo żegnaj, Smakosz;
– monodramu Janis (o Janis Joplin);
– scenariuszy filmowych, m.in. Sam na sam (współaut. i reż. Andrzej Kostenko), Około północy (reż. Hanka Włodarczyk), serialu telewizyjnego Siedem życzeń (współaut. Andrzej Kotkowski, reż. Janusz Dymek).
W latach 1971–1996 z Jackiem Janczarskim tworzył wieloodcinkową powieść radiową Rodzina Poszepszyńskich. Był pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Przeglądu Piosenki Prawdziwej Zakazane piosenki. Pierwszy odbył się w 1981 r. w Sopocie (zamiast Międzynarodowego Festiwalu Piosenki), drugi w 2001 r. Jest autorem przekładów wierszy i piosenek Leonarda Cohena, Bułata Okudżawy, Włodzimierza Wysockiego i Aleksandra Galicza. Drukował je w tygodnikach „Szpilki” i „Radar”.
W dorobku literackim ma również pozycje książkowe: Mój Cohen (monografia), Makabra i współczucie (autobiografia i piosenki własne), Rodzina Poszepszyńskich Story (współaut. Jacek Janczarski ), Dwie strony granicy. Pakistan – Afganistan 2001 (reportaż wojenny ze zdjęciami M. Śledziewskiego), zbiorek wierszy i tekstów piosenek w serii Biblioteka bardów pt. Piosenki z trumienki oraz tłumaczenia: Słynny niebieski prochowiec – ballady i wiersze Leonarda Cohena i Muzyka nieznajomego (współaut. Maciej Karpiński).
Jest laureatem:
– I nagrody w konkursie na słuchowisko radiowe (Pamelo żegnaj) w 1977 r.,
– wyróżnienia w konkursie Prix Italia (Włochy) w 1978 r. (za słuchowisko Smakosz),
– Złotego Knebla na Przeglądzie Piosenki Prawdziwej w Gdańsku w 1981 r.,
– nagrody za scenariusz filmu dziecięco-młodzieżowego Siedem życzeń w San Sebastian (Hiszpania) w 1998 r.
Od jesieni 2007 r. realizował cykl słuchowisk radiowych Przygody wuja Alberta dla rozgłośni TokFM[1].
1. |
|
2. |
|
3. |
https://wyborcza.pl/1,75410,9854382,Zmarl_Maciej_Zembaty.html |