Piosenkarka, także autorka tekstów i kompozytorka własnego repertuaru, poetka, aktorka, autorka scenariuszy i reżyser filmów dokumentalnych. Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego i Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Zadebiutowała w 1968 r. w klubie studenckim „Hybrydy” w Warszawie (piosenka Prośba stała się nieoficjalnym „hymnem studentów ’68”). Dwa lata później zdobyła I nagrodę na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie za interpretację piosenki pt. Baba z kruchty św. Józefa. Występowała we współtworzonej przez siebie Piwnicy u Hohonia przy Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, w Piwnicy Pod Baranami oraz w licznych imprezach towarzyszących festiwalom piosenki w Opolu, Olsztynie, Wrocławiu i Krakowie.

Jej poetycki repertuar tworzyły m.in. wiersze Zbigniewa Herberta, Bolesława Leśmiana, Reinera Rilkego z muzyką Stefana Brzozowskiego, Jana Kantego Pawluśkiewicza, Wojciecha Trzcińskiego. Współpracowała także z Przemysławem Gintrowskim, Jackiem Kaczmarskim i Zbigniewem Łapińskim.

Zagrała w sztuce Ostatnia wieczerza i w Monodramie według pamiętników Isadory Duncan (reż. Marek Grzesiński), w music-hallu Pieśń o drodze oraz epizodyczne role w filmach Indeks i Kung-Fu (reż. Janusz Kijowski), Sekret Enigmy (reż. Roman Wionczek), Grzechy dzieciństwa (reż. Krzysztof Nowak).

W latach 1981–1992 przebywała we Francji. Pisała wiersze po polsku i francusku, komponowała piosenki, uczestniczyła też w licznych koncertach na rzecz Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Zrealizowała kilka filmów dokumentalnych, m.in. Narodziny 3-go stopnia, dwuczęściowy Jestem Żydem, bo tak mi się podoba, cykl portretów polskich artystów przebywających w Paryżu Gdzie indziej. Z własnymi recitalami koncertowała w wielu miastach Francji, a także w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Szwajcarii oraz w ośrodkach polonijnych Kanady i USA. We Francji ukazały się też płyty z nagraniami studyjnymi i koncertowymi (CD Bramy czasu, CD Ostatnia Jednorogini).

Jej zainteresowania wiedzą duchową zaowocowały dwoma książkami o numerologii ( cz. I - Liczby losu, cz. II – Liczby losu a wolność wewnętrzna) oraz scenariuszem cyklu filmów Podręcznik Wszechświata, będących kompendium wiedzy naukowej o duchowości człowieka.

W latach 1992–1995 przebywała w kraju. Wystąpiła wówczas z kilkoma recitalami, publikowała eseje numerologiczne w prasie kobiecej. W 2001 r. powróciła do kraju na stałe. Prowadziła seminaria numerologiczne, z gronem przyjaciół sprzed emigracji przygotowała repertuar koncertowy i płytowy, który wydany został na jej pierwszej i jak się wkrótce okazało jedynej płycie wydanej w kraju^[1].