Lech, Jacek

Zgłoszenie do artykułu: Lech, Jacek

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Lech, Jacek

Właściwie:

Zerhau, Leszek

Data urodzenia:

15 kwietnia 1947

Miejsce urodzenia:

Mikuszowice koło Bielska-Białej

Data śmierci:

25 marca 2007

Miejsce śmierci:

Bielsko-Biała

Informacje

Piosenkarz i kompozytor. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Bielsku-Białej. Jeszcze jako uczeń założył amatorski zespół, w którym śpiewał i grał na skrzypcach. W 1963 r. uczestniczył w Konkursie Jazzowym Polski Południowej w Krakowie. Rok później zajął I miejsce w konkursie Mikrofon dla wszystkich w Katowicach. Po zajęciu II miejsca w Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenkarzy Amatorów w Jeleniej Górze w 1966 r. otrzymał propozycję współpracy z zespołem Czerwono-Czarni. Jako solista tej grupy zadebiutował na koncertach w Nowej Hucie. W 1967 r. nagrał dla archiwum Polskiego Radia pierwsze piosenki, a wśród nich pierwszy wielki przebój Bądź dziewczyną moich marzeń.

Na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’67 otrzymał wyróżnienie za piosenkę Pozwólcie śpiewać ptakom, nagrodzoną również na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Młodzieżowej w Soczi (ZSRR). Wystąpił z Czerwono-Czarnymi na wspólnym koncercie z The Rolling Stones w Warszawie w 1967 r. Śpiewał na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w latach 1968–1970. Na festiwalu w Braszowie (Rumunia) w 1968 r. zdobył nagrodę dziennikarzy.

W 1969 r. z Czerwono-Czarnymi wziął udział w wystawieniu mszy beatowej Pan przyjacielem moim (muz. Katarzyna Gaertner, sł. Kazimierz Grześkowiak, Joanna Kulmowa). W 1972 r. śpiewał z zespołem na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, gdzie zdobył Srebrny Pierścień. Pod koniec 1972 r. opuścił Czerwono-Czarnych.

W 1973 założył własną Nową Grupę. Wskutek wypadku samochodowego zmuszony był zawiesić działalność artystyczną zespołu. Na estradę powrócił w 1974 r. debiutując jako solista. Wystąpił na Targach Estradowych w Łodzi w 1975 r., na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1976 r., Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu w latach 1976–1978. Na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu w 1983 r. otrzymał honorowy Złoty Pierścień, a w 1986 r. Srebrny Pierścień. Koncertował też za granicą, m.in. Jugosławii, Czechosłowacji, Mongolii i na Węgrzech oraz wielokrotnie w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.

Zagrał epizodyczne role w filmach Na całość (reż. Franciszek Trzeciak) i Bohater roku (reż. Feliks Falk). Od 1993 r. prowadził w Bielsku-Białej agencję artystyczną. Organizował m.in. koncerty, w których pełnił funkcję śpiewającego gospodarza. Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 55 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)[1].

Bibliografia