Grupa wokalno-instrumentalna utworzona w Gdańsku w czerwcu 1960 r. z inicjatywy Franciszka Walickiego. Pierwszy skład: Wiesław Bernolak – g., Wiesław Damięcki – cb., Zbigniew Garsen – pf., Przemysław Gwoździowski – ten. sxf., Andrzej Jordan – voc., Ryszard Żuk – dr. Zadebiutowała na koncercie w klubie studenckim „Żak” z solistami Michajem Burano i Markiem Tarnowskim. W 1961 r. nagrała pierwszą w kraju płytę z rockandrollowym repertuarem zagranicznym. Podczas koncertów w kraju organizowała konkursy dla piosenkarzy amatorów, a najzdolniejszym proponowała współpracę. W takich okolicznościach zadebiutowali m.in. Wojciech Gąssowski, Helena Majdaniec i Marianna Wróblewska. W 1961 r. grupa ogłosiła także ogólnopolski konkurs Szukamy Młodych Talentów, którego finały odbyły się dwukrotnie w Szczecinie w 1962 i 1963 r. Wśród laureatów tego konkursu znaleźli się późniejsi soliści grupy oraz zespół Niebiesko-Czarni, z którym rywalizowała na estradzie, w radiu i telewizji. Wystąpiła na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1962 i 1964 r.

Grupa jest laureatką wielu nagród i wyróżnień na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Zdobyła tam:

– wyróżnienia jury dla solistów Michaja Burano, Helena Majdaniec, Katarzyny Sobczyk, Karin Stanek,

– I nagrodę dla piosenki O mnie się nie martw w wykonaniu Kasi Sobczyk w 1964 r.,

– nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji dla piosenki Nie bądź taki szybki Bill w wykonaniu Kasi Sobczyk w 1966 r.,

– nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Opola dla piosenki Trzynastego w wykonaniu Kasi Sobczyk w 1967 r.

W 1968 r. wzięła udział w premierowym wystawieniu mszy beatowej pt. Pan przyjacielem moim (muz. Katarzyna Gaertner, sł. Kazimierz Grześkowiak) w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej koło Warszawy oraz w nagraniu płytowym tego utworu.

Z zespołem współpracowali także soliści: Anna Cewe, Henryk Fabian, Janusz Godlewski, Toni Keczer (właśc. Antoni Kaczor), Maciej Kossowski, Jacek Lech (właśc. Leszek Zerhau), Józef Ledecki, oraz instrumentaliści: Zbigniew Bizoń, Wojciech Milczyński, Mirosław Wójcik – sxf.; Marian Napieralski – tr.; Leszek Bogdanowicz, Jerzy Korman, Seweryn Krajewski, Tadeusz Mróz, Piotr Puławski – g.; Janusz Koman, Józef Krzeczek, Klaudiusz Maga, Ryszard Poznakowski, Krzysztof Sadowski, Tomasz Śpiewak – pf., org., Wiesław Katana, Stanisław Krawczyk, Zdzisław Orłowski, Janusz Rafalski, Henryk Zomerski – bg., cb., Ryszard Gromek, Jan Knap, Piotr Milewski – dr. Kierownictwo muzyczne sprawowali: Zbigniew Garsen (1960), Wiesław Bernolak (1961–1963), Józef Krzeczek (1963), Zbigniew Bizoń (1964), Ryszard Poznakowski (1965–1967), Henryk Zomerski (1968–1971).

W 1971 r. zawiesiła działalność. Wznowiła ją rok później pod kierownictwem Henryka Zomerskiego. Zdobyła „Srebrny Pierścień” na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’72. Okazjonalnie koncertowała do 1977 r. (także pod nazwą Longplay) z solistami: Jerzym Górajem, Sandrą Pasternak i Ireną Woźniacką. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 9 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)^[1].