Sławiński, Adam

Zgłoszenie do artykułu: Sławiński, Adam

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Sławiński, Adam

Data urodzenia:

27 listopada 1935

Miejsce urodzenia:

Leśniczówka koło Szamocina

Informacje

Kompozytor, pianista i aranżer, także publicysta i krytyk muzyczny. Studiował muzykologię na Wydziale Historycznym Uniwersytecie Warszawskim. Gry na fortepianie uczył się pod kierunkiem ciotki Jadwigi Pietrzykowskiej. W czasie studiów grał w jazzowym zespole Pinokio.

W latach 1957–1964 współpracował jako autor artykułów, esejów i recenzji, głównie o jazzie, z „Ruchem Muzycznym” i miesięcznikiem „Jazz”, później także z „Jazz Forum”. W latach 1958–1962 związany był etatowo z TVP, w latach 1974–1975 i w 1990 r. z Polskim Radiem. Jako kompozytor zadebiutował w 1961 r. muzyką dla Teatru TV. Na potrzeby TV powstały także pierwsze piosenki do cyklu programów Listy śpiewające (sł. Agnieszka Osiecka). W 1963 r. skomponował jazzową teatradę Opera spod ciemnej gwiazdy (libretto Agnieszka Osiecka), wystawioną podczas Międzynarodowego Festiwalu Jazzowego Jazz Jamboree ’63 w Warszawie. Na początku lat 70. poświęcił się muzyce filmowej oraz symfonicznej i kameralnej.

Jest kompozytorem utworów:

Symfonia buffo (sł. Jeremi Przybora) na sopran, bas, chór i orkiestrę symfoniczną, Upamiętnienie (sł. Wisława Szymborska) na mezzosopran, fortepian przestrojony i taśmę magnetofonową, Ballada dla sześciu perkusistów, Canto na orkiestrę smyczkową, Pulsar na perkusję i taśmę magnetofonową, Bagatela na skrzypce solo;

– muzyki do widowiska Apetyt na czereśnie (libretto Agnieszka Osiecka);

– muzyki do spektakli teatralnych i TV Hamlet komiks (libretto Stefania Grodzieńska, Wojciech Młynarski), Ścigana (libretto Jeremi Przybora), Kartoteka, Dwa teatry, O człowieku, który poślubił niemowę, Bez dogmatu, Gwałtu, co się dzieje, Beckett, czyli Honor Boga; Dookoła noc się stała na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’66,

– nagrody Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’67 i Bursztynowego Słowika na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’67 za Po prostu jestem,

– nagrody Ministra Kultury i Sztuki za twórczość muzyczną do filmu w 1987 r.

Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 118 (reż. Ryszard Wolański). O jego pozycji w muzyce świadczy m.in. nota biograficzna w brytyjskim International Who’s Who in Music[1].

Bibliografia